کتاب یادنامه عبدالحسین نوشین

عبدالحسین نوشین بدون تردید بنیان گذار تئاتر علمی در ایران است وی پس از تحصیل در رشته هنرهای دراماتیک در فرانسه سال ۱۳۱۱هـ . ش به ایران بازگشت و با همکاری همسرش بان لرتا که از هنرمندان بنام تئاتر بود دست به ایجاد تحولی بنیادین در تئاتر ایران زد. 

نوشین برای اولین بار در ایران اقدام به تاسیس کلاسی کرد که هنرمندان را با اصول و مفاهیم علمی بازیگری و تئاتر آشنا کند و سپس با همین گروه تئاتر فردوسی را بنا نهاد که توانست دست به اجرای نمایش‌های بی‌نظیری هم‌طراز تئاترهای بزرگ اروپایی بزند. پس از اشغال تئاتر فردوسی توسط دولت و بازداشت نوشین، همسر و همکاران او تئاتر سعدی را افتتاح کردند که وی از درون زندان این تئاتر را رهبری میکرد .

دوران بازداشت نوشین با مهاجرت اجباری او به شوروی به پایان رسید. در آنجا وارد انستیتو شرق‌شناسی شد و کار خود را درباره تصحیح شاهنامه فردوسی و سپس فرهنگ لغات آن به انجام رساند. او علاوه بر فعالیت تحقیقاتی آثار متعددی از نویسندگان روس را  ترجمه کرد. نوشین سرانجام در سال ۱۳۵۰ شمسی در ۶۶ سالگی در مسکو در گذشت.  بسیاری از هنرمندان بنام تئاتر و سینمای امروز ایران از شاگردان و یا وامداران هنر وی می‌باشند.