آنچه کتاب حاضر از وارن مونتاک را به اثری ممتاز و خواندنی در شناخت التوسر و فلسفه وی بدل میکند نه تنها شرح مفاهیمی همچون فلسفه به مثابه موضع گیری در میدان مبارزات فکری خوانش سیمپتوماتیک، یا ترسیم نسبت هنر و سیاست، بلکه پرداختن به التوسر متأخر به منظور نشان دادن این مهم است که چگونه التوسر در این اتصال مشخص برخلاف تلاش ناکامش برای یادآوری صحنه قتل همسرش در امتداد جریان زیرزمینی فلسفه مواجهه موفق به فراهم سازی امکانهایی برای تفکر انتقادی و رادیکال می شود که در تمامی زندگیاش در پی نیل به آن بود.
