شعر میرزاعلی، بی آنکه پیچیدگیهای فلسفی نما و پیرایههای دل آزار شعرای پرمدعا را داشته باشد، انعکاس دهنده صاف و ساده و صادق باورها و احساسات مردمی بود که با آنها زندگی میکرد.
ادبیاتش، رنگ مردم داشت. کاری میکرد که مردم کوچه و بازار، معارف و آرمانها و شعارهای انقلاب را به آسانی بر زبان جاری کنند. در کنار اینها، رویکردش در شعر، محدود و محصور به موضوعات صرفا سیاسی نبود.