مخاطبان اصلی کتاب پژوهشگران، دانشجویان و اهل حرفه معماری هستند. نویسنده با رویکردی روان شناسانه به معماری مباحث خود را طرح نموده است. آغاز کتاب به تعریف "فضا" موضوع اصلی معماری اختصاص دارد. نگارنده پس از آن، خاطر نشان می کند که واقعیات جهان مادی و محدودیت های بصری انسان بر ادراک او از فضا تاثیر می گذارد. وی در مبحث بعدی، به ادراک فضاهای پر و خالی و نسبت آنها با یک دیگر، نیز تفاوت های ادراک درون و برون بنا می پردازد. جلوه های پرسپکتیو، تغییر تصاویر پرسپکتیوی در هنگام حرکت، تاثیرات ادراکی منظرهای متنوع و در عین حال وابسته به هم در شهرهای قدیمی، تفاوت ادراک بصری نمونک (ماکت) و بنای واقعی، تاثیر ثبات و بی حرکتی بنا بر معماری و ادراک، و تحقق معماری در دو قطب کارکرد و زیبایی، از دیگر مباحث این کتاب هستند که نویسنده متعاقب آن، پس از نقد نظرهای "رابرت ونتوری" درباره پیچیدگی و تضاد، بحثی درباره نظم و تعریف آن در معماری پیش می کشد. وی در پایان این مبحث را مطرح می کند که بیان نمادین از یک سو، و کارکرد از سوی دیگر، نه اموری عارضی و اضافی، بلکه در ذات و گوهر معماری است.