کتاب تاریخ فرهنگی مدارس اسلامی

«تاریخ فرهنگی مدارس اسلامی» با تمرکز بر دورهٔ پهلوی دوم، به بررسی چگونگی شکل‌گیری مدارس اسلامی و مواجههٔ آن‌ها با جریان مدرنیته می‌پردازد. زهرا مینائی در این اثر، با الهام از روش تبارشناسی فوکو، تلاش کرده است از روایت‌های کلیشه‌ای و دوگانه‌سازی‌های رایج میان سنت و مدرنیته فاصله بگیرد و مدارس اسلامی را به‌عنوان پدیده‌هایی چندوجهی و متکثر تحلیل کند. کتاب از منظر تاریخی، اجتماعی و فلسفی به موضوع می‌نگرد و با بررسی اسناد، روایت‌ها و خاطرات، سعی دارد شرایط امکان ظهور مدارس اسلامی، نقش نیروهای مذهبی، و تأثیر تحولات سیاسی و اجتماعی را بر این مدارس واکاوی کند. ساختار کتاب شامل مقدمه‌ای مفصل دربارهٔ رویکرد پژوهش، فصل‌هایی دربارهٔ نظریه فوکو و مواجهه با مدرنیته، شرایط تاریخی ظهور مدارس اسلامی، ناپیوستگی‌های تربیتی، شکل‌بندی‌های برنامهٔ درسی دینی، تکنولوژی‌های قدرت در آموزش علم، و در نهایت، تحلیل مواجههٔ مدارس اسلامی با مدرنیته به‌مثابهٔ تحولی آموزشی است. این کتاب نه‌تنها به روایت تاریخی می‌پردازد، بلکه به نقد روایت‌های غالب و بازاندیشی در مفهوم تربیت دینی و مدرسه‌داری نیز توجه دارد.