انوره دو بالزاک، رمان نویس فرانسوی در سال ۱۷۹۹ در شهر «نور» متولد شد. او تحصیلات ابتدایی را در زادگاهش آغاز کرد ولی پس از مدتی پدرش او را برای ادامه تحصیلات به مدرسه مذهبی شهر «واندرم» فرستاد. این مدرسه برای بالزاک همچون زندانی مهیب بود. زیرا انضباط خشک و یکنواختی بر آن حکمفرمایی میکرد. به دنبال آن با خانوادهاش به پاریس رفت و نزد وکیلی به کار گمارده شد. بالزاک از سال ۱۸۱۶ تا ۱۸۱۹ نزد آن وکیل علم حقوق آموخت. بالزاک در سال ۱۸۲۹ نخستین داستان موفقیت آمیز خود را با عنوان «شوانها» و در سال ۱۸۳۳ کتاب «اوژنی گرانده» و در سال ۱۸۳۵ شاهکار خود کتاب «باباگوریو» را منتشر کرد. هنر عمده بالزاک در نویسندگی این است که جزئیات عصر خود را با دقت و باریکبینی و نکته پردازی شگرفی به یادگار گذاشته است. برخی دیگر از آثار بالزاک عبارتند از چرم ساغری، آرزوهای بربادرفته، دختر خاله بت، دختر زرین چشم، بئاتریکس، کاترین، دو مدیسی، گیسک رباخوار، زن سی ساله.
اونوره دو بالزاک رماننویس و نمایشنامهنویس فرانسوی بود. مجموعه رمان کمدی انسانی، که چشماندازی از زندگی فرانسوی پس از ناپلئون را ارائه میدهد، عموماً به عنوان شاهکار او شناخته میشود.