فرانک سامرز در این کتاب روایتهای کامل، شفاف و انتقادی از کار نظریهپردازان اصلی روابط ابژه: فیربرن، گانتریپ، کلاین، وینیکات، کرنبرگ و کوهات ارائه میدهد. توضیحات او از دو جهت متمایز است. ابتدا چارچوب نظری نظریهپردازان روابط ابژه به عنوان یک کل جامع ارائه شده است، سپس ایدهها و فرضیات نظریهپردازان در مورد فراروانشناسی، رشد، آسیبشناسی روانی و درمان شرح داده شده است و نویسنده همزمان ارزیابیهای انتقادی از نقاط قوت و محدودیتهای نظریه مورد نظر، ارائه میدهد. سامرز در هر فصل بر مسائل مربوط به درک و تکنیک بالینی تأکید میکند. او با استفادهی گسترده از مطالب موردی ارائه شده توسط هر یک از نظریهپردازان، نشان میدهد که چگونه هر نظریه روابط ابژه، رویکردهای بالینی خاصی را برای انواع نشانهها ارائه میدهد و چگونه این رویکردها مستلزم اصلاحات خاصی در تکنیک بالینی هستند.
نظریههای روابط ابژه و آسیبشناسی روانی، همان رویداد نادر در روانکاوی است: متنی قابل توجه و خواندنی که گسترهی وسیعی از چشمانداز نظری و بالینی را با دانش، همدلی و دیدگاه انتقادی بررسی میکند. خواندن این کتاب برای تحلیلگران، روانشناسان، روانپزشکان و مددکاران اجتماعی که مایل به آشنایی با نظریههای روابط ابژه بهطور کلی، تقویت درک خود از کار نظریهپردازان خاص روابط ابژه یا افزایش توانایی خود در به کارگیری این نظریهها در کار بالینی خود هستند، ضروری خواهد بود.
فرانک سامرز، دارای مدرک دکترا، ABPP، روانشناس بالینی و روانکاو؛ استاد روانپزشکی بالینی و علوم رفتاری، دانشگاه نورث وسترن؛ و تحلیلگر ناظر و آموزش دهنده، موسسه روانکاوی شیکاگو و مرکز روانکاوی شیکاگو است. او رئیس سابق بخش روانکاوی انجمن روانشناسی آمریکا بوده و در شیکاگو، ایلینوی، یک مرکز درمانی روانکاوی دارد.