سهم پل ریکور در نظریه تفسیر یا هرمنوتیک قابل توجه است: او در کنار شلایرماخر، دیلتای، هایدگر و گادامر در زمره استادان این رشته قرار دارد. او علاوه بر آثار مهمی مانند تعارض تفسیرها، مقالات و متون کوتاه تری نوشت که شایسته کشف و کشف مجدد هستند. اینها به ما این امکان را می دهد که درک عمیق تری از پیشرفت کار او در طول زمان به دست آوریم و از طیف کامل مشارکت او قدردانی کنیم. برخی از متون ماهیت استعاره را بررسی می‌کنند، در حالی که برخی دیگر خواننده را از طریق چالش‌های متعدد مسئله هرمنوتیکی راهنمایی می‌کنند - از نماد به متن، سپس به متن به عنوان عمل، با در نظر گرفتن کامل پیامدهای اخلاقی. در اینجا می توان با تأملات ریکور در مورد آینده هرمنوتیک و نگرانی دائمی او برای کشف روابط بین هرمنوتیک و فلسفه تحلیلی مواجه شد.
سهم ریکور در هرمنوتیک کتاب مقدس نیز تعیین کننده بوده است. دو مطالعه استادانه در این مجلد گواه تلاش ریکور برای کشف روابط بین وحی و حقیقت، از یک سو، و بین اسطوره های نجات و عقل، از سوی دیگر است.
این کتاب را مهدی فیضی ترجمه کرده است و نشر مرکز آن را منتشر کرده است.
کتاب تاریخ و هرمنوتیک
