کتاب روزالده

بهترین داستان کوتاه هسه ... بلوغ ، مهارت و حقیقت گویی این کتاب، آن را به عنوان یک اثر برجسته معرفی می کند.

روزالده با سرزندگی ناشی از یک حیات خیالی غنی می درخشد.

نوعی بیوگرافی در لباس مبدل ، روایتی از آشفتگی های شخصی هسه در آستانه جنگ.

یک روز آلبرت با اصرار زیاد به پدرش، پی یر را برای گردش با خود برد. دیر بازگشتند. پدر و مادر نگران بودند. آلبرت علاقه یی به برادرش نداشت. از آن روز به بعد پی یر طراوت همیشه گی اش را نداشت. دکتر بیماری او را عصبی تشخیص داد. فراگوت که نقاشی جدیدش را تمام کرده بود، هیچ کسی را نداشت که آن را به وی نشان دهد و پی یر هم در بستر بود. سرانجام بر آن شد که آن را بفروشد و خرج سفر هند کند. با همسرش گفت وگو کرد و از رفتن گفت. آدله اندیشید و از تنهایی اش ترسید؛ ولی آلبرت با شنیدن این خبر خوش حال شد. و به پدر گفت: چه قدر خوب است که به سفر هندوستان می روی! پی یر در خواب بود. پدر از سر و صورت او طرحی زد؛ زیرا دوست نداشت در بیداری از وی طرحی بکشد. او هر روز درد و شکنجه کودکش را می دید اما نمی توانست کاری بکند. فراگوت به آدله گفت که هرجا می خواهد می تواند برود، ولی اسپرلوس به آن ها تعلق دارد. زن گفت: «پس این پایان اسپرلوس است.» فراگوت از داکتر شنید که بیماری پی یر درمان ناپذیر است و فقط باید او را در سکوت و آرامش تقویت کنند .آلبرت که در خانه پیانو می زد، به خواست مادر برای چند روز به مونیخ رفت. آدله فکر کرد که با رفتن شوهرش بی سروسامان خواهد شد. تعطیلات آلبرت هم رو به پایان بود و پی یر با مرگ دست وپنجه نرم می کرد. زن دیگر نمی توانست همسر را از رفتن باز دارد. سرانجام آن روز غم بار فرا رسید. پی یر ناباورانه جان سپرد. نقاش، چهره او را کشید و در باغ به یاد خاطرات شیرین او برای نخستین بار سخت گریست. فردای آن روز یوهان فراگوت که دیگر دل بسته گی یی به اسپرلوس نداشت لوازم سفرش را بسته بندی کرد و راهی هند شد. او تنها هنر خود را داشت و چشم امیدش به آینده بود.