کتاب توپ های ماه اوت

The Guns of August
روایت نخستین ماه جنگ جهانی اول
کد کتاب : 2159
مترجم :
شابک : 978-9642090273
قطع : وزیری
تعداد صفحه : 544
سال انتشار شمسی : 1402
سال انتشار میلادی : 1962
نوع جلد : زرکوب
سری چاپ : 10
زودترین زمان ارسال : 27 آذر

برنده جایزه پولیتزر 1963

مستندی در سال 1964 بر اساس این کتاب ساخته شده است.

معرفی کتاب توپ های ماه اوت اثر باربارا تاکمن

کتاب توپ های ماه اوت، اثری نوشته ی باربارا تاکمن است که نخستین بار در سال 1962 به انتشار رسید. تاریخ نگار برجسته، باربارا تاکمن، در این اثر موفق و برنده ی جایزه ی پولیتزر، جانی تازه به نخستین ماه جنگ جهانی اول می بخشد: سی روز از تابستان سال 1914 که سرنوشت جنگ، قرن و درنهایت جهان امروز را تعیین کرد. تاکمن اثر خود را با مراسم خاکسپاری ادوارد هفتم آغاز می کند و قدم به قدم به بررسی اتفاقاتی می پردازد که به جنگی بزرگ و خانمان سوز منجر شدند. کتاب توپ های ماه اوت، اثری جامع، خیره کننده و بسیار آموزنده است که به دلیل توانایی مثال زدنی تاکمن در به تصویر کشیدن شخصیت واقعی عاملین کلیدی در وقوع جنگ، به اثری کلاسیک تبدیل شده که تا نسل ها، مخاطبین را به وجد خواهد آورد.

کتاب توپ های ماه اوت

باربارا تاکمن
باربارا تاکمن مورخ و نویسنده آمریکایی بود. نخستین کار جدیِ او در عالمِ نویسندگی کتابِ "کتاب مقدس و شمشیر بود" که روایتی است از جغرافیایِ بغرنجِ سیاسیِ فلسطین و اقداماتِ نابه‌سامانِ گذشته در چاره‌جویی برای مشکلاتِ منطقه. با نوشتنِ توپ‌های ماهِ اوت که وصفِ مهیجی است از پیش‌درآمدِ سیاسیِ درگیری در آغازِ عملیاتِ نظامیِ جنگ جهانی اول، جایزه پولیتزرِ ۱۹۶۳ را ازآنِ خود نمود. استیلوِل و تجربه آمریکا در چین جایزه پولیتزر را در سال ۱۹۷۲ و برای بارِ دوم نصیب نویسنده کرد.باربارا تاکمن...
نکوداشت های کتاب توپ های ماه اوت
A brilliant achievement.
دستاوردی درخشان.
Sunday Telegraph Sunday Telegraph

Fascinating and glittering. One of the finest works of history.
شگفت انگیز و درخشان. یکی از بهترین آثار تاریخی.
The New York Times

Magnificent.
باشکوه.
The Guardian

قسمت هایی از کتاب توپ های ماه اوت (لذت متن)
قیصر دائم السفر از نزول اجلال به پایتخت های خارجی قوت قلب می یافت و جایی که بیش از همه دلش می خواست ببیند، پاریس دست نیافتنی بود. در پاریس، مرکز تمام زیبایی ها، همه ی آنچه خواستنی بود، تمام آنچه برلن نداشت، به رویش بسته بود. می خواست استقبال پاریسیان را به دست آورد و نشان عالی لژیون دونور بگیرد و دوبار ترتیبی داد تا منویات ملوکانه به اطلاع فرانسویان برسد. دعوتی نیامد که نیامد.

در آن روزگار عمده ی ساکنان پروس معتقد بودند که «کشورشان باید میان «قدرت جهانی» شدن یا «سقوط» یکی را انتخاب کند؛ در میان ملل جهان، آلمان از جهات اجتماعی - سیاسی در رأس پیشرفت در فرهنگ است، اما در محدوده ای کوچک و غیرطبیعی فشرده شده و نمی تواند بدون قدرت سیاسی فزاینده، دامنه ی بزرگتر نفوذ و سرزمین های جدید به اهداف اخلاقی بزرگش برسد؛ این افزایش قدرت باید با جنگ به دست آید و نتیجه می گرفتند فتح قانون ضرورت است، جنگ قانون طبیعت است.

منظره ی میدان جنگ پس از نبرد باورکردنی نبود، هزار ها کشته همچنان سرپا بودند و تل کشته ها که روی هم تلنبار شده بود، مثل پشتبند دیوار آن ها را در هوا نگه می داشت. افسران فارغ التحصیل دانشکده ی سن سیر با کلاه گرد که پری سفید بالای آن بود و دستکش های سفید به جنگ می رفتند؛ مردن با دستکش سفید را شیک می دانستند!