کتاب بادکنک نقره ای

«بادکنک نقره‌ای» نوشته‌ی «جس اولیوروس» داستانی مناسب کودکان 3 تا 7 سال و برای آشنایی آن‌ها با بیماری آلزایمر است.
داستان درباره پسری به نام جیمز است که بادکنک‌های زیادی دارد. هر کدام از بادکنک‌ها نماد خاطره‌ای در زندگی او هستند. جیمز خیلی بیشتر از برادر کوچک‌ترش بادکنک دارد. پدر و مادر جیمز نیز خیلی بیشتر از او بادکنک دارند؛ اما پدربزرگ از همه بیشتر بادکنک دارد. او کلی بادکنک دارد که هر کدام یک رنگ هستند. بادکنک زردی که پر است از شاه‌توت و یک گاو. بادکنکی آبی که بابابزرگ و سگش است. پدربزرگ داستان‌های زیبای داخل هر کدام از بادکنک‌ها را برای جیمز تعریف می‌کند؛ اما روزی فرا می‌رسد که پدربزرگ فراموش می‌کند بادکنک‌ها را جمع‌وجور کند و یکی‌یکی از دستش رها می‌شوند. مثلا یکی از بادکنک‌هایش توی شاخ‌وبرگ درخت گیر می‌کند و او بارها و بارها یک قصه را تعریف می‌کند. در اواخر داستان جایی که دیگر بادکنکی در دست پدربزرگ باقی نمانده یعنی او از دنیا رفته است؛ اما جیمز تمام بادکنک‌ها را که درواقع قصه‌های پدربزرگ هستند، با خود دارد.
«جسی اولیوروس» با داستانی لطیف و سرشار از احساس و بیانی کودکانه و ساده به مسائل مهمی چون ستایش و قدردانی از همه‌ی لحظات زندگی، بیماری آلزایمر و مرگ می‌پردازد. بادکنک‌ها نماد سال‌های زندگی و خاطرات گوناگون هستند و هنگامی که از دست پدربزرگ رها می‌شوند، یعنی پدربزرگ خاطراتش را از یاد برده و این موضوع کودکان را با بیماری فراموشی یا آلزایمر سالمندان آشنا می‌کند. نویسنده با بهره گرفتن از بادکنک که برای کودکان جذاب است، داستانی شاعرانه را روایت می‌کند. رنگ بادکنک و خاطراتی که با آن تداعی می‌شود، برای کودکان جذاب است و در ذهن آن‌ها می‌ماند. نویسنده با استعاره‌ای زیبا و دلنشین، ارزش خاطرات و نقش پررنگ آن‌ها در زندگی را به مخاطبان کودک نشان می‌دهد و آن‌ها را با موضوعاتی چون گذر عمر، خردسالی و پیری و همچنین بیماری آلزایمر آشنا می‌کند.
«بادکنک نقره‌ای» داستانی لطیف و شاعرانه است به کودکان می‌آموزد با از دنیا رفتن عزیزان‌شان می‌توانند خاطرات خوب آن‌ها را برای همیشه همراه خود داشته باشند.