انسان یک عمر با کسی دوست است و فکر می کند همه زیر و بم وجودش را می شناسد. تا ناگهان در اثر اتفاقی پی می برد که هیچ چیز از او نمی دانسته .
مرد جهنمی:شما دارین از کاه کوه میسازین.اصلا،به صلاحتون نیست چیزی رو بخواین که اصلا ماهیت وجودی نداره.این شک و تردیدی که شما در مورد تفکر نداشتن هدف دارین،یا تشویش ذهنی از دست دادن مسیر رسیدن به آرزوها و هدف های گذشتتون، همگی بهترین اثبات برای حضور شما اونجا،توی اون موقعیت ویژه ست تا اینکه من بخوام آرزو و هدف دیگه ای رو تصور کنم،درست نمیگم؟