برای «فلسفه اسلامی» نه می توان نقطه آغاز قطعی و مشخصی تعریف کرد و نه حدود و ثغور آن را به یقین شناخت. تاریخ فلسفه اسلامی را می توان تاریخ فیلسوفان مسلمان دانست و از این روایت، شناخت فیلسوفان مسلمان راهی است به شناخت آنچه فلسفه اسلامی خوانده می شود.
یوحنا قمیر، نویسنده این مجموعه، از اندیشمندان معاصر دنیای عرب است که در یک خانواده سرشناس لبنانی به دنیا آمد. خانواده او مسیحی بودند و او نیز مسیحی ماند و کشیشی عالی رتبه شد و لقب پدر روحانی گرفت. اما هیچ گاه تعصب دینی نداشت و با رویی باز با ادیان دیگر مواجه می شد؛ به طوری که خواننده این مجموعه نه تنها هیچ شاهد و قرینه ای از مسیحی بودن مولف پیدا نمی کند بلکه برعکس شواهد زیادی هم می تواند بیابد که در آن، نویسنده از بزرگی و عظمت اسلام و شخص پیامبر سخن گفته است. او را پل ارتباطی تفکر شرق و غرب می دانند.
او در این مجموعه 9 تن از متفکران مسلمان را – در کنار اخوان الصفا – انتخاب کرده، نوشته های آنها را خوانده و گزارشی کلی از زندگی و آثارشان ارائه کرده است. سپس به بازخوانی آموزه های فکری شان پرداخته و در آخر گزیده ای از متن اصلی نوشته های هر فیلسوف را هم آورده است.
«کندی» از فلاسفه قرون دوم و سوم هجری است. او به دلیل نزدیکی به درباره خلیفه عباسی و کتابخانه های آن و به دلیل استعدادش به عنوان اولین کسی که فلسفه آموخت، شناخته شده است. از او هیچ کتاب فلسفی مفصلی باقی نمانده است. یوحنا قمیر در این کتاب نوزده رساله از رسائل او را ذکر کرده و زندگی و آرای او را شرح داده است.
کندی در فلسفه آموزی خویش به اندیشه یونانی تکیه داشت. از نظر او فلسفه می تواند در کنار دین و وحی و بدون ورود آرای درون دینی به فلسفه، باقی باشد.
کتاب کندی
