کتاب شیر و خورشید

The Way of the World
راه و رسم دنیا
کد کتاب : 25031
مترجم :
شابک : 978-6002299048
قطع : رقعی
تعداد صفحه : 151
سال انتشار شمسی : 1402
سال انتشار میلادی : 1963
نوع جلد : شومیز
سری چاپ : 5
زودترین زمان ارسال : 11 اردیبهشت

معرفی کتاب شیر و خورشید اثر نیکلا بوویه

در سال 1953 ، نیکلاس بوویه ، جوان بیست و چهار ساله و دوست هنرمند وی ، تیری ورنت ، راهی مسیری شدند تا از زادگاهشان ژنو تا گردنه های خیبر سفری هیجان انگیز و آموزنده را بپیمایند.

آنها یک فیات قدیمی و کمی پول داشتند به راه افتادند و می دانستند که خود را باید برای هر اتفاقی آماده کنند.
این دو از ایران و پاکستان و ترکیه در این سفر دیدن کردند.
باید گفت که در این کتاب« شیر و خورشید» قسمت مربوط به ایران آن توسط ناهید طباطبایی ترجمه شده است و در دسترس فارسی زبانان قرار گرفته است.

این کتاب که به صورت زندگی نامه به نگارش در آمده است، فهم بسیار خوبی از ایران گذشته به خوانندگان معاصر می دهد. نثر این کتاب صمیمیانه و روان است و مخاطب با آن ارتباط خوبی می تواند برقرار می کند. این کتاب می تواند منبع بسیار خوبی برای شناخت آداب و رسوم ایرانیان باشد.
نکته حائز اهمیت این کتاب این است که ما می توانیم تاریخ گذشته ایران را از دریچه ذهن یک شهروند خارجی ببینیم و درک بهتری از موقعیت تاریخی خودمان بدست آوریم.

کتاب شیر و خورشید

نکوداشت های کتاب شیر و خورشید
"Bouvier alerts the reader to the transcendent dimensions of travel." --Jasion Elliot
بوویه خواننده را از ابعاد متعالی سفر آگاه می کند.
Jasion Elliot

"... like a meteor which comes to light up our atmosphere." --André Rollin
... مانند شهاب سنگی که فضای ما را روشن می کند.
-André Rollin

قسمت هایی از کتاب شیر و خورشید (لذت متن)
شیراز شهری آرام است که در آن هنر زندگی حتی در رفتار پلیس ها هم دیده می شود. هرگز، حتی این روزها، در این سرزمین با یکی از آن مناظر منقلب کننده ی بی عدالتی که به خاطر وضعیتش باعث تاثر می شود، رو به رو نمی شوید. چون چیزی از لطافت، مانند کندی تقطیر در آن جا هست که به دانایی ایران باستان بر می گردد. علی رغم فقر بعضی ها و حیله گری بعضی دیگر، هنوز هم این لطافت خود را با بیش ترین استمرار و ایثار نشان می دهد. یک کشاورز خصوصی، به چه انگیزه ای، شعری سنتی را که اصلا وجهه روستایی ندارد، زمزمه می کند. ناگزیر باز هم در خانه اش را به همان رنگ آبی نادر در می آورد، یا از لاستیک های کهنه، باریکه هایی به آن دقت و اصالت می برد، همان طور که در سرزمین پنج هزارساله باید باشد.