کتاب هرمان

رمان «هرمان» نوشته‌ی لارس سابی کریستنسن، داستان پسری یازده‌ساله به نام هرمان فولکر را روایت می‌کند که در اسلو دهه‌ی ۱۹۶۰ زندگی می‌کند. او ناگهان با ریزش موهایش روبه‌رو می‌شود؛ موضوعی غیرمنتظره که برای یک کودک در آن سن تجربه‌ای سخت و پر از پرسش است. این تغییر ظاهری باعث می‌شود هرمان در معرض نگاه‌های متفاوت هم‌کلاسی‌ها و بزرگ‌ترها قرار بگیرد و ناخواسته با احساس شرم، ترحم و طردشدن دست‌وپنجه نرم کند. بیماری او در واقع نقطه‌ی شروعی است برای رویارویی با مسائلی بزرگ‌تر از سنش.
در ادامه‌ی روایت هرمان نه‌تنها با واکنش‌های محیط اطرافش، بلکه با بحران‌های درونی خود نیز مواجه می‌شود. مدرسه به مکانی پر از چالش و برخوردهای گاه بی‌رحمانه تبدیل می‌شود، در حالی که خانه هم همیشه پناه امنی برایش نیست. تنها رابطه‌ی عمیق و صمیمانه‌ی او با پدربزرگش است که نوعی تکیه‌گاه برایش فراهم می‌کند. گفت‌وگوهای میان آن دو هرمان را با پرسش‌هایی جدی درباره‌ی زندگی و سرنوشت روبه‌رو می‌سازد. مرگ پدربزرگ نقطه‌ی عطفی در داستان است؛ تجربه‌ای که او را وادار می‌کند با مفهوم فقدان به شکلی واقعی‌تر آشنا شود.
لایه‌ی زیرین داستان فراتر از موضوع بیماری یا ظاهر متفاوت یک کودک است. «هرمان» تصویری از مرحله‌ی حساس رشد و عبور از کودکی به نوجوانی ارائه می‌دهد؛ جایی که فرد با بی‌ثباتی‌ها، اضطراب‌ها و نیاز به پذیرفته‌شدن در جامعه دست‌وپنجه نرم می‌کند. کریستنسن این دوره را از زاویه‌ی دید یک پسر یازده‌ساله نشان می‌دهد و به‌جای بیان مستقیم، از جزئیات روزمره، طنز تلخ و لحظات ساده‌ی زندگی استفاده می‌کند.