در باور عامه و در برخی از فرهنگ‌ها، اسطوره یا استوره (به انگلیسی: Myth) یعنی «آنچه خیالی و غیرواقعی بوده و جنبه‌ای صرفا افسانه‌ای دارد»؛ اما استوره را باید داستان و سرگذشتی مینوی دانست که شرح عمل، عقیده یا یک نهاد است که دست‌کم بخشی از آنها از سنت‌ها و روایت‌ها گرفته شده و با آیین‌ها و عقاید دینی پیوندی ناگسستنی دارد. در استوره، سخن از این است که چگونه هر چیزی پدید می‌آید و به هستی خود ادامه می‌دهد. علم اسطوره‌شناسی به بررسی اسطوره‌ها می‌پردازد.
بنابرین، تاریخی که بر روایات و داستان‌های شفاهی متکی باشد به نام تاریخ اسطوره‌شناسی یاد می‌شود.
اسطوره واژه‌ای معرّب است که از واژهٔ یونانی هیستوریا (historia) به معنی «جستجو، آگاهی، داستان» گرفته شده‌است.
نجف دریابندری در کتاب افسانهٔ اسطوره توضیح داده‌است که این واژه در زبان فارسی پیشینهٔ چندانی ندارد و معادل فارسی دقیق‌تر برای لفظ myth و mytos («شرح، خبر، قصه») در زبان‌های اروپایی، در فارسی «افسانه» می‌باشد؛ ولی برخی نویسندگان دیگر مانند ژاله آموزگار و جلال ستّاری همچنان واژهٔ اسطوره یا استوره را بسنده دانسته و هر دو به کار می‌برند.
کتاب اساطیر جهان مجموعه ای از بیش از 50 اسطوره و حماسه بزرگ است. دانش آموزان شما از طریق اسطوره ها و حماسه های خاورمیانه، یونان و روم، شرق دور و جزایر اقیانوس آرام، جزایر بریتانیا، اروپای شمالی، آفریقا و آمریکا، قدردانی و درک فرهنگ های باستانی و مدرن را به دست خواهند آورد. این کتاب یک مقدمه و پیشینه تاریخی مکمل هر اسطوره را ارائه می دهد. همچنین سوالاتی در پایان هر فصل، تجزیه و تحلیل و پاسخ سریع در این کتاب وجود دارد.
کتاب اساطیر جهان
اساطیر