"زمان و دیگری" شامل مجموعه‌ای از مقالات است که به عنوان سخنرانی در سال‌های 1946-1947 در کالج فیلسوفیک پاریس ارائه شده است، همراه با مقالات دیگری که به زمان، اجتماعی بودن و اخلاق می‌پردازند. این اثر، همراه با هستی و موجودات، اولین فرمول‌بندی از فلسفه خود لویناس را نشان می‌دهد که بعدا در آثار دیگر به طور کامل توسعه یافت. زمان و دیگری که با تحلیل وجود بدون موجودات آغاز می‌شود، سپس منشأ سوژه را توصیف می‌کند و از رویارویی آن با شخص دیگری عبور می‌کند. امانوئل لویناس، صدای اصلی اندیشه فلسفی قرن بیستم، در اواخر سال 1995 درگذشت. لویناس پس از مطالعه زیر نظر ادموند هوسرل و مارتین هایدگر در اواخر دهه 1920، به توسعه یک سیستم فلسفی پرداخت که اخلاق را در مرکز آن قرار می داد. نوشته‌های او بر چندین نسل از فیلسوفان فرانسوی، از جمله ژاک دریدا، تأثیر گذاشته و مخاطبان تحسین‌شده‌ای را در میان متکلمان به خود جلب کرده است. این کتاب برای اولین بار به عنوان مجموعه ای از سخنرانی ها در سال 1946/1947 در کالج فیلسوفیک، در فضای روشنفکرانه پاریس پس از جنگ ارائه شد. اولین فرمول بندی طولانی کتاب از فلسفه متافیزیک اخلاقی خود لویناس است. این نه تنها بیان روشنی از اندیشه اوست، بلکه بر موضوع اصلی فلسفه مدرن و معاصر متمرکز است: معنا و نقش زمان. این جلد همچنین شامل دو مقاله مهم لویناس در زمان، «قدیمی و جدید» (1980) و «دیاکرونی و بازنمایی» (1983) است.
کتاب زمان و دیگری
نشر نی
امانوئل لویناس
