نگارنده، در کتاب حاضر از سرنوشت علم طی جنگ جهانی او و دوم و پس از آن سخن میگوید. به زعم وی پس از جنگ جهانی اول و دوم، ضربه ای جدی بر علم وارد شد. در این دوره علم به میدان جنگ، کشیده شد. به درون حکومت رسوخ کرد و دانشمندان مسئول تولید اشکال جدید و مرگ بارتر سلاح های شیمیایی و میکروبی، نیز طراحی، تولید و سرانجام انفجار بمب شناخته شدند. در این دوره علم، عمدتا محصولی از تمدن غرب انگاشته می شد. در قرن بیستم تاریخ نگاری علم، تحول یافت و علم از انحصار تمدن و سرمایه داری غرب رهایی یافت. در این دوره، "توماس کوهن" با انتشار کتاب "ساختار انقلاب های علمی"، عصر نوینی را در درک دانش آغاز کرد. وی در این کتاب نشان داد که قوانین و فرضیات علمی در چهار چوب الگوهای تثبیت شده ای با نام "پارادایم"، در فرهنگ های گوناگون، عرضه شده اند طبق نظر کوهن، عمده ی فعالیت علمی تحت عنوان "علم هنجارگذار"، انجام می شود؛ علم هنجارگذار، علمی است که در کتب درسی میتوان از آن سراغ گرفت. علمی که استناد تحقیق را بر یک یا چند دسناورد علمی گذشته، ضروری می داند. این علم محدود،محاسن و معایب خاص خود را دارد. از یک طرف، این علم جامعه ی علمی را قادر می سازد داده ها را به صورت سیستماتیک، جمع آوری کرده و مرزهای علم را به سرعت به طرف جلو گسترش دهد. از طرف دیگر، علم هنجارگذار، جامعه علمی را از محیط خارج، فزوی می سازد. در ادامه از یشرفت پساکوهنی، مطالب پسااستعماری علم،انتقاد از کوهن، و علم پسا عادی، سخن رفته است.
کتاب توماس کوهن و جنگ های علم
نشر چشمه
ضیاءالدین سردار
