«خطاطان هنرور پس از اینکه خود را بر قلمی مسلّط دیدند، ذهن آماده و مواج آنها به سراغ قلم یا اقلام دیگر می رود و از آن پس خاطر هنرجوی خود را به فروع و خطوط تفننّی تسلّی می بخشند. این خوشنویسان گاه از سر تفنّن و ذوق و گاه به هدف ایجاد ترکیباتی بدیع و خلاقانه آثاری آفریده اند. این آثار به سبب تصرّف شخصی که در قواعد خوشنویسی آن ها شده است، در ذیل خطوط مشخص و معروف اسلامی و ایرانی نمی گنجند؛ خطوطی که جنبه تزئینی و آرایشی آن بیش از جنبه فن و هنر خوشنویسی در آن ها مطرح است، چرا که ارزش شکل ظاهری و صورت مجموعه خط بیش از خوانده شدن و رعایت قواعد خط مورد نظر بوده است.
عقربه