کتاب فرهنگ جغرافیای تاریخی شاهنامه

The historical geography of Shahnameh
  • 15 % تخفیف
    250,000 | 212,500 تومان
  • موجود
  • انتشارات: نشر نی نشر نی
    نویسنده: مهدی سیدی فرخد
کد کتاب : 32059
شابک : 978-6220602781
قطع : رقعی
تعداد صفحه : 632
سال انتشار شمسی : 1400
سال انتشار میلادی : 2020
نوع جلد : زرکوب
سری چاپ : 3
زودترین زمان ارسال : 5 اردیبهشت

معرفی کتاب فرهنگ جغرافیای تاریخی شاهنامه اثر مهدی سیدی فرخد

"فرهنگ جغرافیای تاریخی شاهنامه" پژوهشی است جامع از "مهدی سیدی فرخد" که سراسر کتاب شاهنامه را مورد پوشش قرار داده است. "فرهنگ جغرافیای تاریخی شاهنامه" از شروع پادشاهی کیومرث پیشدادی آغاز شده و تا خاتمه ی پادشاهی یزدگرد سوم ساسانی ادامه می یابد. "مهدی سیدی فرخد" در "فرهنگ جغرافیای تاریخی شاهنامه" عمده ی اعلام جغرافیایی موجود در این شاهکار بزرگ را که بیش از ششصد مورد است، شناسایی و استخراج نموده و با دقت به بررسی و تشریح هر کدام می پردازد. از میان این تعداد اعلام، حدود سیصد و شصت مورد آن در زمره ی نام های اصلی و باقی نام های فرعی اطلاق شده برهمان نام های اصلی هستند.
از ویژگی های مثبت "فرهنگ جغرافیای تاریخی شاهنامه" این است که اطلاعات جغرافیایی موجود در اثر، تنها به دوره ی سروده شدن شاهنامه محدود نمی شود و تمام تغییرات عمده ای که در عناوین و نام مکان های جغرافیایی مندرج صورت گرفته، در این پژوهش اعمال شده است. به این شیوه که اگر از دریا، کوه یا شهری در شاهنامه یاد شده، با توجه به منابع و مستنداتی که پس از دوران ساسانیان وجود داشته نیز به معرفی و تشریح آن موضع پرداخته شده است. به این منظور، علاوه بر منابع تاریخی و جغرافیایی مربوط به شاهنامه، آثار عرفانی و ادبی و دیگر منابع مکتوب نیز تحت کاوش قرار گرفته اند.
علاوه بر تمام موارد ذکر شده، کاوش و جستجو در ایران و سرزمین های مجاور آن که عرصه ی جغرافیایی شاهنامه را تشکیل می دهند، مکمل کتاب "فرهنگ جغرافیای تاریخی شاهنامه" تحت نظارت "مهدی سیدی فرخد" بوده و الحاق نقشه ای جامع به عنوان پیوست، به خوانندگان در شناخت بهتر این مواضع جغرافیایی کمک خواهد کرد.

کتاب فرهنگ جغرافیای تاریخی شاهنامه

دسته بندی های کتاب فرهنگ جغرافیای تاریخی شاهنامه
قسمت هایی از کتاب فرهنگ جغرافیای تاریخی شاهنامه (لذت متن)
آذرگشسپ: این آتشکده را کیخسرو در آذرآبادگان بنا کرد ، اما بیش از آن هم به عنوان یکی از آتش های مقدس قوم ایرانی در شاهنامه از آن یاد می شود . بدین سبب پیش از کیخسرو هم گاه چالاکی و جهندگی بعضی از قهرمانان با اسب و سلاح آنان به آذرگشسپ تشبیه می شود . پس از آن که کیخسرو برای آن آتش، که ظاهرا سیار بوده و جای مشخصی نداشته است ، مکانی ویژه بنا کرد آن محل به خان آذرگشسپ ، یعنی محل استقرار دائمی آن آتش ( آتشکده ) ، شهرت یافت . به هرحال ، سوگند به آذرگشسپ یا تشبیه فرد و چیزی به آن در سراسر شاهنامه دیده می شود . بنا بر بندهش سه آتش آذرفرنبغ ، برزین مهر و گشسپ را « هرمزد در آغاز آفرینش ، چون سه فره ، به پاسبانی جهان فراز آفرید... آذرگشسپ تا پادشاهی کیخسرو بدان آیین باستانی جهان می کرد . چون کیخسرو بتکده کنار دریای چیچست را همی کند ، بر یال اسب کیخسرو نشست و تیرگی و تاریکی را از میان برد و جهان را روش بکرد تا بتکده ویران شد ، به همان جای ، بر فراز اسنوند کوه آتشگاهی نشانده شد . بدان سبب آن را گشنسپ خوانند ، که بر یال اسب نشانده شد » ( فرنبغ دادگی ۱۳۶۹ ، ص ۹۰ و ۹۱ )