کتاب منطق یا فن اندیشیدن

Logic or the Art of Thinking
کد کتاب : 32581
مترجم :
شابک : 978-6220403012
قطع : رقعی
تعداد صفحه : 656
سال انتشار شمسی : 1401
سال انتشار میلادی : 1662
نوع جلد : سلفونی
سری چاپ : 2
زودترین زمان ارسال : 5 اردیبهشت

معرفی کتاب منطق یا فن اندیشیدن اثر مجموعه ی نویسندگان

«منطق یا فن اندیشیدن» توسط محققان به عنوان اثری مهم و فرهنگی انتخاب شده است. این کتاب بخشی از دانش تمدن به حساب می آید.
این اثر در ایالات متحده آمریکا و احتمالا سایر کشورها در مالکیت عمومی است. در ایالات متحده ، شما می توانید این اثر را آزادانه کپی و توزیع کنید ، زیرا هیچ نهادی (شخصی یا شرکتی) حق چاپ بر روی بدنه اثر را ندارد.

آنتوان آرنولد و پیر نیکول فیلسوفان و متکلمان مرتبط با ابی پورت-رویال ، مرکز جنبش کاتولیک یانسنیست در فرانسه قرن هفدهم بودند. منطق یا هنر تفکر بسیار تأثیرگذار آنها ، که در طول زندگی پنج نسخه داشته است ، موضوعاتی را در منطق ، زبان ، نظریه دانش و متافیزیک بیان می کند. و همچنین پاسخ "کاتولیک یانسنیست" بدعتگذار "به نظرات ارتدوکس کاتولیک و پروتستان در مورد لطف ، اراده آزاد را مورد واکاوی قرار می دهد.
آنتوان آرناولد ، نماینده اصلی الهیات کاتولیک در جنبش اصلاحات آگوستین معروف به یانسنیسم ، یکی از مهمترین و تأثیرگذارترین نویسندگان قرن هفدهم در زمینه متافیزیک و معرفت شناسی بود. وی در سال 1612 در پاریس در یک خانواده ثروتمند متولد شد و در سوربن تحصیل کرد ، و در آنجا وارد کشیش شد و در سال 164 دکترای الهیات گرفت. از وی دعوت شد تا با ایراداتی به دکارتس در مورد مراقبه های اولین فلسفه (1641) مشارکت کند. برای اولین بار مسئله "حلقه دکارتی" را مطرح کرد. اما آرناولد بسیار تحت تأثیر نظام دکارتی قرار گرفت و از موضع اساسا دکارتی در کارهای فلسفی خود و همچنین در جنجال های بعدی با مالبرانش و لایب نیتس دفاع کرد. مهمترین اثر فلسفی آرنولد ، هنر تفکر (1662) بود که با همکاری پیر نیکولت همکاری کرد. با تدوین نظریه دکارتی در مورد ایده های روشن و مشخص ، سعی در اصلاح نظریه منطق با استفاده از مبنای قاعده دکارت به جای تجزیه و تحلیل قبلی پیشین ارسطو بود. رساله آرنو در مورد ایده های درست و نادرست (1683) از نظریه نمایندگی ادراک در برابر دیدگاه مالبرانش مبنی بر اینکه اشیا immediate فوری افکار بشری ایده هایی در ذهن خدا هستند ، دفاع کرد. چندین سال بعد ، آرناولد در مکاتبات خود ، لایب نیتس را در مورد گفتمان دومی در مورد متافیزیک مورد استعلام قرار داد ، با این استدلال که تئوری کامل مفاهیم فردی لایب نیتسی به شکل قابل اعتراض جبرگرایی متعهد است. آرندودو در سال 1694 در تبعید در بروکسل درگذشت.

کتاب منطق یا فن اندیشیدن

دسته بندی های کتاب منطق یا فن اندیشیدن
قسمت هایی از کتاب منطق یا فن اندیشیدن (لذت متن)
به هنگام شروع این کار تنها هدفمان همین بود و گمان داشتیم که بیش از یک روز ما را معطل نخواهد کرد. اما به محض این که دست به کار شدیم، اندیشه های تازه به ذهنمان آمد که مجبور شدیم بار خویش را با سپردن آنها به نوشتار سبک کنیم. بدین ترتیب به جای یک روز چهار یا پنج روز طول کشید تا بدنه اصلی منطق را نگاشتیم، و تا آنجا پیش رفت که از آن به بعد ویراست های متعددی از آن فراهم کردیم .

دیگر اهدافی که در ذیل این هدف توجیه می شوند عبارت اند از: ۱. ارائه تبیینی از ایده منطق، چنان که در این اثر و تحت تأثیر آثار دکارت ارائه شده است؛ ۲. معرفی نظریه تصورات، اصطلاح شناسی آن و نشان دادن نحوه ارتباط آنها با معرفی یک روش تحقیق تازه و معطوف به حقیقت یا طبیعت چیزها؛ ۳. نحوه جدا شدن منطق از سنت ارسطویی با تمسک به جایگاه ذهن و خدا در فلسفه اگوستین و دکارت؛ ۴. کمک به تفسیر برخی ابهامات و دشواری های نظام فلسفی دکارت و توجه دادن به برخی اصول اختصاصی فلسفه او که در آثار وی به صورتی گذرا مطرح شده اند.

مثلا، وقتی به کسی بگوییم «درباره فلان موضوع دروغ گفتی» و تنها معنای اصلی این اظهار را در نظر داشته باشیم، مثل این خواهد بود که بگوییم « تو میدانی که عکس آنچه گفته ای حقیقت دارد». اما در استعمال رایج، این دست واژه ها متضمن تصور افزوده ای از تحقیر و توهین هستند . همین تصورات افزوده باعث می شود فکر کنیم کسی که آن را گفته نسبت به دلخوری ما از چنین اظهاری بی ملاحظه بوده است و این فکر سبب می شود آن را غیرمودبانه و توهین آمیز بشماریم. برخی اوقات، این تصورات ضمنی، نه بر اساس رواج استعمال بلکه صرفا به سبب استعمال یک شخص، با یک سری از واژه ها در ارتباط قرار گرفته اند. این تصورات دقیقا از لحن صدا، اشارات چهره، اوضاع بدنی و دیگر نشانه های طبیعی گوینده حاصل می شوند و واژه ها را با تصوراتی پیوند می زنند که بیرون از شمارند، تصوراتی که معنای واژه ها را با الصاق تصویر (ی که از) احساسات، قضاوت ها و عقاید گوینده (نزد خود داریم)، گوناگون، متغییر، حداقلی و حداکثری می سازند.