کتاب ملت عشق

میتونم بگم بهترین کتابی بود که تو عمرم خوندم🦄💗 بسیارررر ملیح و تاثیرگذار🐤✨️

این رمان، برای من بسیار باارزشه! الیف شافاک با بهره گیری از قوه‌ی خیال و آغشته کردن قلمش به اغراق، به ملت عشق، جانی دوباره بخشیده:)✨ خیلی دوستش دارم...بیش از ۳ بار خوندمش...هربار درک جدید و بهتری ازش پیدا کردم...ارزش یک بار خوندن رو داره. تا چیزی رو امتحان نکردین، قضاوتش نکنید از نظر بعضی‌ها این کتاب زرده، از نظر بعضی دیگه سندیت تاریخی نداره و نباید خوندش، و خلاصه هرکسی نظری داره. اما شما جدا از نظرات بقیه، خودتون یه بار بخونیدش بعد ببینید چی به چیه!💙 منم اوایل به نظرات بقیه بسنده کردم و فکر می‌کردم محتواش جوری نیست که من باهاش ارتباط برقرار کنم...اما وقتی بیشتر می‌خوندم...وقتی از صفحات بیشتری گذر می‌کردم... واقعاً لذت بردم. احسنت بر الیف شافاک عزیز❤️

این کتاب زندگی منو عوض کرد. باعث شد ذهنیتم به زندگی ، آدما یا حتی خدا و عشق تغییر کنه. من همه اینارو مدیون الیاف شاکاف هستم. از اون موقعی که این کتاب رو خوندم به درک این رسیدم که نیازی نیست توجه کسایی که منو نمیخوان رو جلب کنم ، بلکه باید به نزدیکانم عشق بورزم. این کتاب برای من مثل یک جادو عمل کرد و من رو از یک فردی که احساس پوچی میکرد و درون آدما فقط بدی رو میدید به فردی خوشحال و عاشق تبدیل کرد. اهمیتی نمیدم تو نظرات درباره کتاب چی میگن ، من عاشق این کتاب شدم و قراره برای بار دوم اون رو بخونم.

و این چاپی که من گرفتمش اصلا تو چاپ‌های بالا نیست

سلام من چند وقت پیش کتاب ملت عشق رو خریدم و خوندم ولی اصلا اینجور که شما ازش تعریف میکنین ازش راضی نبودم واقعا خوشم نیومد اما نمیدونم چرا

اگه این کتاب رو یه نویسنده ایرانی نوشته بود دوستان اینجابعنوان بهترین کتاب شایدقرن ویاسالهای اخیر یادمیکردند چون نویسنده اهل ترکیه س ومانویسنده ای دراون سطح موفق نداریم اینجابعضیهابشدت حس حسادتشون گل کرده همونطورکه به آثارتاریخی ترکیه وطبیعت دل انگیز وسواحل رویایی ترکیه واستانبول زیباحسادت میکنند انسانم آرزوست

چطور میتوان این کتاب را بدست بیآورم من در هندوستان زندگی میکنم

چاپ نشر نیماژ رو تهیه کردم .راجع به ظاهر کتاب.. خیلی قشنگه واقعاً.. جمع و جور هم هست 🤌✨🌿 ولی وقتی کتاب رو باز کردم ، دیدم که متاسفانه بعضی کلمات خیلی کم‌رنگ چاپ شده‌ن و بعضی جاها هم کلمات اصلا کامل چاپ نشده‌ن.. ••• در مورد ترجمه هم بگم که خوبه انصافاً.. اما یه نکته اینکه : توی دیالوگ شخصیت‌ها و کلاً روایت ها، خیلی از «ولی» استفاده شده..یه جاهایی اول جملات میاد و خیلی اضافیه.. یه جاهایی هم می‌بینی تو سه خط چهارتا «ولی» هست ! * می‌شد به جای این ، گاهی بنویسین «امّا» :)

به نظرم اگر نویسنده کتاب خط سیر مواجهه مولانا و شمس را با مسائل زندگی معاصر بانوی چهل ساله که هیچ سنخیتی با احولات مولانا ندارد، قرار نمی‌داد بهتر بود. مع الوصف در همان بخش داستان مولانا و شمس، کتاب "پله پله تا ملاقات خدا" دکتر زرین کوب خیلی از ملت عشق الیف شافاک بالاتر است.

خیلی اتفاقی و به توصیه کتابفروش این کتاب را خریدم و حتی فکرش را نمی‌کردم که این قدر خواندنش جذاب باشد

کتابی که۵بار خونده ام و هربار لذّت بیشتری بردم

اقا بخدا الیف شفق این هارو از ذهنش دراورده اصلا زندگی من اینگونه نبود

واقعا حتی اسم بردن اعلیحضرت داستایفسکی در کامنت و نظرات این چنین کتابی خیلی مضحک و خنده داره! درست است که باید به همه سلایق احترام گذاشت ولی نباید اجازه توهین هم داده شود !

عجیبه که از جنایت و مکافات و داستایفسکی (در مقام مقایسه) اسم برده میشه ! مقایسه‌ی آثار کلاسیک با آثار مدرنی که موضوعات کاملا متفاوتی دارند اشتباهه ، از تاثیر عظیم داستایفسکی بر ادبیات (روان شناختی و فلسفی) و افرادی مانند نیچه و فروید که بگذریم ، باید سلیقه‌ی مخاطب امروزی را مد نظر قرار داد. توقع ندارم همه مانند من رمان‌های قطور کلاسیک مانند جنگ و صلح و بینوایان و برادران کارامازوف و شیاطین و ایلیاد و ادیسه و...بخوانند، چیزی که در حوزه‌ی سینما هم صدق میکنه ، برای مثال من به فیلم مهر هفتم اینگمار برگمان و سرگیجه‌ی هیچکاک و چند اثر کلاسیک دیگر علاقمندم ، اما دلیل نمیشه برای دیگران نسخه بپیچم که حتما آثار سینمای کلاسیک را تماشا کنید! ادبیات کلاسیک هم مانند سینما سلیقه‌ی هرکسی خصوصا نسل جدید نیست( من دهه هفتادی ام اما تفاوت‌های فاحشی میان علایق و سلایق و فرهنگ نسل خودم با نسل جدید شاهدم) پس دلیل نمیشه من با دیگران بحث‌های بیهوده کنم ، به یکدیگر توهین و تمسخر کنیم و برای اثبات حقانیت نظراتمون دست به مقایسه‌های اشتباه و بی ربط بزنیم ! تنها باید یک کار کنیم: احترام به عقاید و پذیرش سلیقه‌ی دیگران. مطمئن باشید اگر مخاطب علاقه‌ی شدید داشته باشه با مطالعه‌ی مستمر و تحقیق در زندگی جناب مولانا جلال الدین خودش پاسخش را خواهد یافت پس نگران نباشید که این کتاب بر پایه و اساس تخیل نویسنده به نگارش درآمده یا بر اساس مستندات و منابع موثق‌. نمی‌خواستم زیاده گویی کنم اما چون علاقمنده به ادبیات روس و کلاسیک هستم امیدوارم به ادامه‌ی این بحث‌های بی حاصله ناشی از دگماتیسم و تعصب پایان بدم. هر کس آزاده هر کتابی که دوست داره مطالعه کنه و بدون توهین و تمسخر نظر و دریافت خودش از کتاب را برای راهنمایی به دیگران در انتخاب کتاب به اشتراک بگذاره. سخت نگیرید. 🌹موفق باشید

چرا این کتاب معروفه؟ چون یه چیزایی از عرفان رو آسون توضیح داده انصافا فضاشم جذابه. همه دوست دارن یک نفر صفر تا صد عرفان رو براشون توضیح بده ولی کتاب‌های عارفانه اکثرا پیچیده هستن و عامه مردم که من باشم جذبش نمیشن. از لحاظ اویدنس بیسد نبودن (سندیت نداشتن)، استفاده از نام بزرگان و ادیان و جذابیت شبیه راز داوینچیه.

دوستانی که میان و برای دفاع از این کتاب آثار داستایفسکی رو «آبکی» می‌خونن، آیا واقعا حتی یه کتاب از داستایفسکی خوندین یا فقط بحث ناباکوف درمورد داستایفسکی رو تو کامنتا دیدین؟ شب‌های روشن و نازنین هرکدوم به تنهایی نسبت به این کتاب برتری دارن(هردو تم عاشقانه دارن و به همین دلیل از این دو نام بردم)

چرا ملت عشق رمان خوبی است؟ روشن فکران ما مثل پیرزن‌های دعا نویس( صادق هدایت، صادق چوبک، در اثار خود فقط ناامیدی وحشت ترس مرگ پوچی نیستی رو القا کرده اند. جوان امروزی حق داره ملت عشق بخونه. پس بره بوف کور بخونه؟ سرشار از ناامیدی و پوچی. بره برادران کارامازوف بخونه؟ جنگ و صلح با فرهنگ ایران چقدر هم خوانی داره؟ یه ترجمه درست و حسابی از این کتاب وجود نداره. مجبوره بره ملت عشق بخونه.

روشن فکران ما مثل پیرزن‌های دعا نویس( صادق هدایت، صادق چوبک، در اثار خود فقط ناامیدی وحشت ترس مرگ پوچی نیستی رو القا کرده اند. جوان امروزی حق داره ملت عشق بخونه. پس بره بوف کور بخونه؟ سرشار از ناامیدی و پوچی. بره برادران کارامازوف بخونه؟ جنگ و صلح با فرهنگ ایران چقدر هم خوانی داره؟ یه ترجمه درست و حسابی از این کتاب وجود نداره. مجبوره بره ملت عشق بخونه.

لطفا سایز جیبی و پالتویی نشر ققنوس رو موجود کنید🙏🏼

و اصلی‌ترین ویژگی رمان زرد: ظاهر رمان عارفانه عاشقانه فیلسوفانه صلح امیز است ولی بعد از جند بار خواندن باطن رمان کفر امیز انارشیسم ضد نظم طغیان گرانه جنسی اروتیک تکراری کلیشه ای مفکی زورکی ابکی ژله ای باسمه ای شلوغ کاری ادعا بلف زدن حرف‌های گنده زدن نیش کنایه زدن تمسخر کردن به جای استدلال ردن توصیفات مطلق ترغیب به وسیله جمله‌های رگباری و قطاری از عبارات پر زرق و برق و فیلسوف مابانه تصیح گرانه ملغمه و معجونی از احادیث جملات فلسفی. همان طور که گفتم رمان زرد صفت مطلق نیست. یک رمان ممکنه به مرور زمان زرد بشه. و زرد بودن عیب نیست. بلکه بعضی از رمان‌ها قرمز هستن. که قابل خوندن نیستن. در کل اگه واقعا می‌خواین معنی زرد رو بدنین در زمان‌های قدیم بعضی مجله‌های امریکایی روی جلدش عکس زنان با ژست‌های دلبرانه بود . به اون مجله‌ها میگفتن زرد.