پنجاه سال از انتشار متن «ضربه ای که صدایش را در سرتاسر جهان شنیدند» گذشته است که دان دلیلو تصمیم می گیرد برای بازنویسی آن شخصیت هایی سرشناس را وارد داستانش کند: کسانی که خود در 3 اکتبر 1951 در ورزشگاه بوده اند و حرکت پیروزی آفرین بابی تامسن در اواخر دور نهم بازی را به چشم دیده اند. از جملۀ آنان جکی گلیسن (کمدین مشهور) است که در جایگاه اختصاصی سربه سر توتس شور (سینمادار کله گنده) می گذارد؛ جی. ادگار هوور (مأمور طراز اول اف بی آی) که از مصاحبت فرانک سیناترا (خواننده و بازیگر پرآوازه) بهره مند است و هنوز خبر آزمایش هسته ای روس ها را به گوشش نرسانده اند؛ و نیز راس هاجس (گوینده ی رادیو) که مسابقۀ نهایی دو تیم بیس بال جاینتس و داجرز را در ورزشگاه پولو گراوندز نیویورک گزارش می کند و گلویش از هیجان خشک شده است.
روایت چیره دستانۀ دلیلو از این رخداد حماسی قرن بیستمی شاهکاری تلقی می شود در عرصۀ ورزشی نویسی امریکایی.
کتاب پافکو پای دیوار
