کتاب آدوایتا در ذن و تائو

کتاب «آدوایتا در ذن و تائو» نوشته‌ی رامش بالسکار، به بررسی تطبیقی سه سنت بزرگ معنوی شرق، آدوایتا ودانتا، ذن و تائوئیسم می‌پردازد. محتوای کتاب، حاصل سال‌ها تأمل، تجربه‌ی زیسته و گفت‌وگوهای معنوی است و تلاشی است برای یافتن هسته‌ی مشترک حقیقت در میان این سه مسیر متفاوت ولی همسو. در بخش‌های ابتدایی کتاب، نویسنده به معرفی اجمالی هر سه سنت می‌پردازد. او با بیان ساده، ولی عمیق، مفاهیم بنیادین ادوایتا مانند «غیر دوگانگی»، «جهان به‌عنوان مایا (توهم)» و «خود حقیقی به‌عنوان آتمان یا برهمن» را توضیح می‌دهد. در کنار آن، به جوهره‌ی آموزه‌های ذن اشاره می‌کند که تمرکز آن نه بر مفاهیم ذهنی بلکه بر تجربه‌ی بی‌واسطه و سکوت است. در مورد تائوئیسم نیز بر آموزه‌هایی چون «عمل بی‌عملی (وو وی)» هماهنگی با طبیعت و بی‌تکلفی در سلوک معنوی تأکید می‌کند. نویسنده در ادامه، به مقایسه‌ی تطبیقی این سنت‌ها می‌پردازد. نقطه‌ی مرکزی بحث او این است که در عمیق‌ترین سطح، همه‌ی این مکاتب به رهایی از خودپنداره‌ی فردی، فراتر رفتن از دوگانگی ذهنی و ادراک یگانگی وجود اشاره دارند. هرچند ممکن است زبان، اصطلاحات یا روش‌های آن‌ها متفاوت باشد، اما مقصد نهایی یکی است: شناخت حقیقتی که در ورای ذهن و خود فردی قرار دارد. در واقع، نویسنده سعی نمی‌کند یکی از سنت‌ها را بر دیگری برتری دهد، بلکه با ذهنی باز و نگرشی وحدت‌گرا، نشان می‌دهد که چگونه هر مسیر می‌تواند ابزاری برای بیداری باشد. او تأکید می‌کند که مسئله، نه انتخاب بهترین مسیر، بلکه درک این حقیقت است که همه‌ی این راه‌ها به سوی یک واقعیت مشترک اشاره دارند. او به‌شکل‌های مختلف بیان می‌کند که مقاومت در برابر آنچه هست، سرچشمه‌ی رنج است؛ و زمانی که فرد می‌پذیرد که جریان هستی خارج از کنترل فردی است، نوعی آرامش ژرف و بی‌واسطه پدیدار می‌شود. در نهایت، می‌بایست افزود که سبک نوشتاری کتاب، ساده و روان است. برخلاف بسیاری از متون فلسفی که با اصطلاحات پیچیده و زبان تخصصی نوشته شده‌اند، این کتاب بیشتر به گفت‌وگویی درونی شبیه است.