"خمره" اثری است از قصه نویس مشهور معاصر، "هوشنگ مرادی کرمانی"، که داستان خواندنی دیگری را پیش روی مخاطبان قرار داده است. "هوشنگ مرادی کرمانی" یک داستان نویس در ابعاد جهانی است و به سبب قصه های دلنشین خود، برنده ی جوایز متعددی نیز گشته است؛ اما مهم ترین جایزه برای یک داستان نویس، فراگیر شده قلم اوست، به این صورت که مخاطبان گسترده ای داستان های او را بشناسند، دوست بدارند و بازگو کنند.
"هوشنگ مرادی کرمانی" به عنوان یک قصه گوی سنتی، توانسته به خوبی در قامت این نقش ظاهر شود و قصه های خود را در ذهن مخاطب ایرانی ماندگار کند. او برای کودکان قصه می گوید و چون زبان قصه گویی اش ساده و قابل لمس است، به راحتی جای خود را در دل خواننده و شنونده باز می کند. قصه ی "خمره" نیز، یکی از آن داستان های قابل لمس "هوشنگ مرادی کرمانی" است که بسیاری از ایرانیان با محیط و فضای آن آشنا هستند.
"خمره" در یک روستای ناشناخته اتفاق می افتد که در آن فقر، به عنوان یک مساله ی اصلی و بنیادی زندگی ساکنین را تحت تاثیر قرار می دهد. فقری که نه فقط در خانه، بلکه در جامعه ی روستا نیز گردن کشی می کند و این بار یقه ی بچه های مدرسه را گرفته است. "خمره" منبع آب مدرسه است و بچه ها، چه فقیر و چه دارا، همه باید از آن آب بخورند، بنابراین وقتی "خمره" دچار مشکل می شود، این فقر سیستماتیک دامن همه ی بچه ها را می گیرد. "هوشنگ مرادی کرمانی" در این اثر هم به زیبایی از سختی هایی می نویسد که متوجه کودکان است اما معمولا در داستان هایی که برایشان نوشته شده، اثری از آن به چشم نمی خورد.
کتاب خمره
