آیا کتاب مقدس را که تاثیر عظیمی بر ادب مغرب زمین داشته است، می توان از مقوله ادبیات شمرد؟ نورتروپ فرای ذیل عناوینی مشتمل بر زبان، استعاره، نوشناسی و اسطوره به این نکته می پردازد. وی ضمن بررسی مراحل تکاملی زبان به این نتیجه می رسد که سیاق زبانی کتاب مقدس به رغم انطباق نداشتن با مراحل تکاملی زبان سرشار از استعاره است و بی آنکه در واقع اثر ادبی باشد، شاعرانه است. پس از بررسی استعاره و نوع شناس، ویژگی عمده ای که فرای برای کتاب مقدس قائل می شود ساختار منظم آن است. به گفته خودش، کتاب مقدس اسطوره تناوری است، یعنی روایتی که کل زمان را از آفرینش تا آخر زمان در بر می گیرد. مایه وحدت این روایت هم مجموعه ای است از تصاویر مکرر، که اگر این تصاویر را از سیر بازداریم، به یک دسته استعاره واحد تبدیل می شود و جملگی استعاره ها با جسم مسیح همتا می گردد. «انسانی که جملگی انسانهاست» و به قول ویلیام بلیک: دانه شنی که کل عالم است.
کتاب رمز کل