جهان، جهان تغییرات است و باثبات ترین قانون دنیا، بی ثباتی است. از این رو، ذهن انسان مدام در پی رهگیری تغییرات هستی است و در این کشاکش، در پی یافتن الگوها و قانون هایی است که بتواند خود را با آنها هماهنگ نماید، تصمیم گیری کند و نتیجه بگیرد. ایدۀ «الاکلنگ واژهای سه گانه» روشی است تا در سه راهی انتخاب اتفاق و هیجان و رفتار، راه میانه را به وقت نیاز پیش گیریم؛ چرا که یک، یک است و دو، دو؛ اما از سه تکثّر زاید! ایدۀ «الاکلنگ واژگان سه گانه» ارتباط میان منطق ارسطویی و فازی را مدل کرده است و درواقع نوعی منطق سه گزینه ایی فازی است که روی واژگان پیاده شده است. بحث این ایده بر سر «مرز» میان «سازه ها» است؛ آنجا که «تحوّل، تدریج، تغییر، تنوّع، تکامل و تحرّک» روی «واژگان» و «پدیده ها» رخ می دهد؛ یعنی دقیقا در «نقاط مرزی».
کتاب زبان،ذهن،معنا
اریش