کتاب نزدیکترین مخاطب من باش مجموعه نامه هایی است که صدیق قطبی به دوست قدیمی اش نوشته است. قطبی نامه های کتاب نزدیکترین مخاطب من باش را خطاب به «آرمن عزیز» که گویی با باد رفته است، آغاز می کند. او در این نامه ها از احساساتش می گوید. خاطراتشان را مرور می کند و در حقیقت نوشتن را ادای دینی به دوستی شان می داند. دوستی که گویی با دعوا و بحثی پایان گرفته است و حالا، دو دوست که معلوم نیست در کجای دنیا هستند، در خاطرات و خیالات یکدیگر جولان می دهند.
کتاب نزدیک ترین مخاطب من باش
