از مهمترین آثار ادبی جامی، کتاب « بهارستان» است که وی قسمتی ازآن را به پیروی از «گلستان» سعدی نوشته و قصد او در این کار ساده تر کردن شیوه انشای سعدی بود و به همین سبب انشای بهارستان حتی در آن قسمت که رنگ ادبی آن بیشتر است، بیش از آنچه انتظار می رود، متمایل به سادگی است. بهارستان در هشت روضه، مقدمه و خاتمه ترتیب یافته است. روضه نخستین در ذکر حکایاتی است درباره مشایخ صوفیه و بعضی از اسرار احوال آنان، روضه دوم متضمن حکم و مواعظ و مشتمل بر چند حکمت و حکایات مناسب مقام و روضه سوم درباره اسرار حکومت و ذکر حکایاتی از شاهان، و روضه چهارم درباره بخشش و بخشندگان، و روضه پنجم در تقریر حال عشق و عاشقان، و روضه ششم حاوی مطایبات و لطایف و ظرایف، و روضه هفتم در شعر و بیان احوال شاعران، و روضه هشتم در حکایتی چند از زبان احوال جانوران.
کتاب بهارستان
روزنه
عبدالرحمن جامی
