"خاطرات مریم فیروز" دربردارنده‌ی سرگذشت یکی از آخرین بازمانده‌های جنبش سیاسی فمینیستی اوایل و اواسط قرن بیستم در ایران بود. "مریم فیروز" دختر شاهزاده عبدالحسین میرزا فرمانفرمائیان و بتول خانوم در کرمانشاه به دنیا آمد و در تهران در یک مدرسه فرانسوی تحصیل کرد.
هنگامی که او 16 ساله بود، پدرش ازدواج او را با سرهنگ عباسعلی اسفندیاری، اشراف زاده و پسر رئیس مجلس ایران، تدارک دید. این ازدواج 10 سال به طول انجامید و آنها صاحب دو دختر شدند. برای احترام به پدرش، این زوج قبل از طلاق دوستانه تا زمان مرگ او صبر کردند.
در دهه 1940 "مریم فیروز" با شروع یک جستجوی فکری که قرار بود تأثیری ماندگار بر زندگی او بگذارد، شروع به حرکت به سمت کمونیسم کرد که باعث ناراحتی بسیاری از اعضای خانواده‌اش شد. او نام خانوادگی فرمانفرمائیان را که به نظرش بیش از حد اشرافی بود، بخاطر آرمان‌های مارکسیستی‌اش رها کرد و نام پدربزرگش فیروز را به عنوان نام خانوادگی خود برگزید.
"مریم فیروز" در عین حال یکی از اعضای موسس سازمان زنان توده بود؛ حزبی که در ابتدا عضویت زنان را ممنوع کرده بود. او همچنین یک بانوی میزبان برجسته بود و در اتاق پذیرایی خود را، مطابق سنت فرانسوی سالن‌های ادبی، به روی هنرمندان و روشنفکران گشوده بود و موجبات سرگرمی آنان را فراهم می‌کرد. محفل او شامل نویسندگانی همچون "صادق هدایت" و "بزرگ علوی" و شاعری چون "فریدون توللی" بود.
"مریم فیروز" هیچگاه علاقه خود را به سیاست و مسائل زنان از دست نداد. او نوشته‌های خود را حفظ کرد و اطلاعاتی را که مطبوعات ایران نمی‌توانستند منتشر کنند، در اختیار معدود بازدیدکنندگانی که اجازه ملاقات با او را داشتند، قرار داد. کتاب حاضر، خاطرات این بانوی مبارز را در بردارد.
کتاب خاطرات مریم فیروز
