کتاب شامل گفت و گوهایی است با 17تن از مشهورترین کارگردان های تئاتر .این گفت و گوها در سال 1994، در جشن سالگرد شورای هنرهای شهر نمایش در منچستر انگلستان صورت گرفته است .در این گفت و گوها، کارگردانان تئاتر با اشاره به روند شکل گیری و رشد تئاتر در سال های گذشته، مسائل ذیل را مطرح نموده اند : چند فرهنگی، برنامه آثار کلاسیک، گروه های تئاتر، اپرا، شکسپیر، فن آوری های نو، هنر بازیگری، طراحی، جشنواره های بین المللی، سیاست و زیبایی، تماشاگر، تئاتر و اجتماع .برخی از این افراد عبارت اند از :پیتر بروک، پیتر اشتاین، جورج لاولی، جاتیندرا ورما، پیتر سلرز، دکلان دانلان، رابرت لپاج و جاناتان میلر . در بخشی از کتاب آمده است" :شاید یکی از مهم ترین نظرها را "پیتر اشتاین " ابراز کرده باشد، او نظر خواننده را به سلسله مراتب گوناگون متون کلاسیک و در نتیجه تفاوت در روش هایی که کارگردان ها می توانند در کار با متن و بازیگران داشته باشند، جلب می کند .نطر او این است که ساختار سلسله مراتبی سازمان تئاتری و اجتماعی هر عصر در نحوه نوشتن و شکل گیری نمایش نامه منعکس می شود . طبق گفته او نمایش نوعی زندگی اجتماعی و خانوادگی است و نقش او به عنوان کارگردان طبق طبیعت نمایش نامه تغییر می کند ."
کتاب کارگردان ها از تئاتر می گویند
قطره
