کتاب دیونامه

Div-nameh
بازشناسی چهره ی موجودات خیالی در روایت های ایرانی
کد کتاب : 44358
شابک : 978-6225250062
قطع : رقعی
تعداد صفحه : 290
سال انتشار شمسی : 1402
سال انتشار میلادی : 2020
نوع جلد : شومیز
سری چاپ : 6
زودترین زمان ارسال : ---

معرفی کتاب دیونامه اثر پرویز براتی

"دیونامه" اثری است جذاب به قلم "پرویز براتی" که در آن به "بازشناسی چهره ی موجودات خیالی در روایت های ایرانی" پرداخته است. این کتاب خواندنی و شگفت انگیز که در پنج پرده به رشته ی تحریر درآمده، در هر قسمت مهم ترین موجودات خیالی در افسانه ها و حکایت های ایرانی را به خواننده معرفی می کند.
پرده ی اول کتاب "دیونامه" نوشته ی "پرویز براتی"، "قصه گوی برزگر و قصه گوی دریانورد" نام گرفته و پرده ی دوم که عنوان آن "نقش و کارکرد سیاسی متون شگفت" است، به مواردی همچون دیو، پری، اژدها، دیوانگی و تخیل، زندگی دوگانه ی دیوها ،مانویت و جهان بینی زردشتی و دیوهای مناطق مختلف نظیر مازندران و خراسان جنوبی پرداخته است. پرده ی سوم با عنوان "صورت های شگفتی" خصوصیات داستان های شگفت انگیز در ادبیات فارسی را بر می شمرد که در این راستا روایت های عجایب نامه ای و عجایب نگاری که شامل عجایب زمان، دریاها، شهرها، صحراها و عجایب های گوناگون بودند، روایت های اعجاب برانگیز در دو دسته ی شفاهی-مردمی شگفت یا فانتزی پالیمسستی، قصه های شگفت، رمانس های عامیانه ی شگفت و حماسه های دینی شگفت را زیر ذره بین خواهد برد.
پرده ی چهارم کتاب "دیونامه" به قلم "پرویز براتی"، "اعجاب برانگیزی در متون عرفانی؛ از بیان تا کنش" را بررسی می کند که به حس آمیزی، شکوهمندی و ترس نیز در همین قسمت پرداخته می شود و پرده ی پنجم و نهایی کتاب، "خیال های غربی: ادبیات شگرف در مغرب زمین" نام دارد که با پرداختن به تکوین ادبیات خیالی: رمانس، بحث "بازشناسی چهره ی موجودات خیالی در روایت های ایرانی" را به پایان می برد.

کتاب دیونامه

پرویز براتی
پرویز براتی (متولد ‏۱۳۵۶‏ در آبادان)، روزنامه‌نگار و نویسنده ایرانی است‎.پرویز براتی متولد ۱۳۵۶ آبادان، تحصیلات خود را در مقطع کارشناسی رشته ادبیات در دانشگاه اصفهان به اتمام رسانده و از سال ‏۱۳۸۰ مشغول روزنامه‌نگاری حرفه‌ای است. او در حوزه هنرهای تجسمی و معماری قلم می‌زند و از سال ۱۳۹۱ تا ۱۳۹۶، دبیر سرویس هنری روزنامه شرق بوده‌است‎. براتی در حال حاضر مشغول تحقیق و نگارش دربارهٔ ادبیات شگرف در ایران است که به نوعی ادامه کتاب «بادهای افسون&raq...
قسمت هایی از کتاب دیونامه (لذت متن)
دریا پرستی سیرافیان ، اگر هم تا حدودی مایه گرفته از جنون سخت کوشی آنان بوده باشد ، اما فراتر از آن ، باید از جنون دریا پرستی یا وابستگی به دریا نام برد . روحیه ای که در مفهوم بی مکانی و دریا طلبی صورت بندی می شود و می توان آن را « سندرم امتناع دریانورد از پا گذاشتن به خشکی » نامید . در این حالت، کشتی جه کارکردی پیدا می کند ؟ آیا کشتی نماد اعتراض به وضعیت موجود آن هم وضعیت سیراف قرن چهارم هجری است ؟ پاسخ به این سوال دشوار است. با این حال اگر نخواهیم دریاپرستی را به انگیزه های فردی فروکاهیم ، می توانیم بگوییم کشش رفتن به دریاهای ناشناخته و سفر به دریاهای دوردست انگیزه ی قوی تری بوده برای ترک خشکی و پا نگذاشتن بر آن .