1. خانه
  2. /
  3. کتاب قصه های خواندنی شاهنامه فردوسی

کتاب قصه های خواندنی شاهنامه فردوسی

پیشنهاد ویژه
3.4 از 1 رأی

کتاب قصه های خواندنی شاهنامه فردوسی

Shahnameh
٪20
329000
263200
معرفی کتاب قصه های خواندنی شاهنامه فردوسی
«قصه‌های خواندنی شاهنامه فردوسی» نوشته‌ی اسدالله شعبانی از مجموعه «ادبیات کهن برای نوجوانان» است. مجموعه ادبیات کهن نشر پیدایش برای شناساندن ادبیات غنی فارسی به مخاطبان نوجوان شکل گرفته و تاکنون آثار بسیاری به شکل بازنویسی، بازآفرینی، شرح و توضیح و … در این مجموعه منتشر شده است.
شاهنامه فردوسی به نوعی نشان‌دهنده‌ی هویت ما ایرانی‌هاست و از این رو در میان آثار کلاسیک فارسی جایگاه ویژه‌ای دارد. معرفی این کتاب به خوانندگان و مخاطبان کودک و نوجوان یک ضرورت است و تاکنون نیز بازنویسی و بازآفرینی‌های متعددی از این کتاب در دسترس خوانندگان قرار گرفته است. بازنویسی از این شاهکار به دلیل جهان گسترده و جزییات و قصه‌های متعدد کاری بسیار دشوار و نیازمند وسواس و دقت فراوان است. ما در شاهنامه تنها با یک اثر بزرگ ادبی روبه‌رو نیستیم، بلکه با تاریخ و سرگذشت ملتی سر و کار داریم که غم و شادی، رنج و آسایش، شکست و پیروزی و همۀ جلوه‌های زندگی خود را در آن می‌یابد.
اسدالله شعبانی با گزینش گوشه‌هایی از این کتاب عظیم و ساده‌نویسی و شرح ابیات، تلاش کرده است تا خوانندگان را با این اثر سترگ آشنا کند. از آن‌جا که مخاطب این اثر نوجوانان هستند؛ نویسنده کوشیده کتاب را متناسب با درک و دریافت این دسته از مخاطبان ارائه دهد. شعبانی در مقدمه‌ی کتاب می‌گوید: «کوشیده‌ام کتاب را متناسب با درک و دریافت نوجوانان ارائه دهم. به همین علت از افراط در ساده‌نویسی پرهیز کرده و سعی شده بین نثر فعلی و شعر فردوسی هماهنگی باشد.»
بدین منظور او تلاش کرده تا به سبک و شیوه‌ی استاد طوس نزدیک شود و لحن حماسی و زبان پارسی را حفط کند و از آوردن واژه‌های سطحی و بیگانه پرهیز کند. در گزینش نمونه‌هایی از شعرها نیز، برای پرهیز از درازگویی و اطناب کلام، ابیاتی را که در سیر وقایع نقشی نداشته و در عین حال حاوی عبارت‌ها و واژگان دشوار و مهجور بوده‌اند، حذف کرده است. در گزینش شعرها، علاوه بر سادگی و زیبایی و ظرافت‌های شاعرانه‌‌ی شاهنامه، به بخش‌هایی که نوجوانان بتوانند با شعر فردوسی رابطه‌ی حسی برقرار کنند نیز در نظر گرفته شده است. برای مثال، مهر و دلبستگی پهلوانان به همسران و مادرانشان، برای یک نوجوان حائز اهمیت بسیار است.
از داستان‌های شاهنامه، به بخش اساطیری و پهلوانی آن در این مجموعه پرداخته شده که از پادشاهی «کیومرث» آغاز می‌شود و تا داستان مرگ رستم به دست شغاد برادر فریبکارش ادامه پیدا می‌کند. در این بخش‌ها، رویدادهای تاریخی که برای نوجوانان چندان گیرایی ندارند، حذف شده‌اند.
بخش‌بندی مطالب براساس شاه‌بیت‌هایی از شاهنامه است تا خواننده را به بخش اصلی و میانه‌ی رویدادها ببرد. این ابیات از نقاط عطف هر بخش انتخاب شده‌اند که برخی از آن‌ها ورد زبان مردم است و قطعا به گوش نوجوانان هم رسیده است. نظیر این بیت: چنین است رسم سرای درشت گهی پشت زین و گهی زین به پشت
نویسنده‌ی «قصه‌های خواندنی شاهنامه فردوسی» با ساده‌نویسی گوشه‌هایی از این کتاب عظیم تلاش کرده تا کودکان و نوجوانان کشورمان را با این اثر بزرگ آشنا کند. این کتاب حتی قابلیت این را دارد که مخاطب بزرگسال را نیز جذب و با خود همراه کند.
درباره ابوالقاسم فردوسی
درباره ابوالقاسم فردوسی
ابوالقاسم فردوسی طوسی (زادهٔ ۳۲۹ هجری قمری – درگذشتهٔ ۴۱۶ هجری قمری، در طوس خراسان)، شاعر حماسه‌سرای ایرانی و سرایندهٔ شاهنامه، حماسهٔ ملی ایران، است. برخی فردوسی را بزرگ‌ترین سرایندهٔ پارسی‌گو دانسته‌اند که از شهرت جهانی برخوردار است. فردوسی را حکیم سخن و حکیم طوس گویند.
پژوهشگران سرودن شاهنامه را برپایهٔ شاهنامهٔ ابومنصوری از زمان سی سالگی فردوسی می‌دانند. تنها سروده‌ای که روشن شده از اوست، خود شاهنامه است. شاهنامه پرآوازه‌ترین سرودهٔ فردوسی و یکی از بزرگ‌ترین نوشته‌های ادبیات کهن پارسی است. فردوسی شاهنامه را در ۳۸۴ ه‍.ق، سه سال پیش از برتخت‌نشستن محمود، به‌پایان برد و در ۲۵ اسفند ۴۰۰ ه‍.ق برابر با ۸ مارس ۱۰۱۰ م، در هفتاد و یک سالگی، تحریر دوم را به انجام رساند. سروده‌های دیگری نیز به فردوسی منتسب شده‌اند، که بیشترشان بی‌پایه هستند. نامورترین آن‌ها به صورت مثنوی به نام یوسف و زلیخا است. سرودهٔ دیگری که از فردوسی دانسته شده، هجونامه‌ای در نکوهش سلطان محمود غزنوی است. برابر کتابشناسی فردوسی و شاهنامه، گردآوری ایرج افشار، با به‌شمارآوردن سروده‌های منسوب به فردوسی مانند یوسف و زلیخا تا سال ۱۳۸۵، تعداد ۵۹۴۲ اثر گوناگون در این سال‌ها نوشته شده‌است.
فردوسی دهقان و دهقان‌زاده بود. او آغاز زندگی را در روزگار سامانیان و هم‌زمان با جنبش استقلال‌خواهی و هویت‌طلبی در میان ایرانیان سپری کرد. شاهان سامانی با پشتیبانی از زبان فارسی، عصری درخشان را برای پرورش زبان و اندیشهٔ ایرانی آماده ساختند و فردوسی در هنر سخنوری آشکارا وامدار گذشتگان خویش و همهٔ آنانی است که در سده‌های سوم و چهارم هجری، زبان فارسی را به اوج رساندند و او با بهره‌گیری از آن سرمایه، توانست مطالب خود را چنین درخشان بپردازد. در نگاهی کلی دربارهٔ دانش و آموخته‌های فردوسی می‌توان گفت او زبان عربی می‌دانست، اما در نثر و نظم عرب چیرگی نداشت. او پهلوی‌خوانی را به‌طور روان و پیشرفته نمی‌دانست، اما به‌گونهٔ مقدماتی مفهوم آن را دریافت می‌کرد. به‌هرروی، در شاهنامه هیچ نشانه‌ای دربارهٔ پهلوی‌دانی او نیست.
مقالات مرتبط با کتاب قصه های خواندنی شاهنامه فردوسی
آشنایی با 10 شاعر برجسته در ادبیات فارسی
آشنایی با 10 شاعر برجسته در ادبیات فارسی
ادامه مقاله
اولین نفری باشید که نظر خود را درباره "کتاب قصه های خواندنی شاهنامه فردوسی" ثبت می‌کند