نوشتن، هزار و یک فایده دارد. یکی از فواید نوشتن آن است که فرصت خوبی برای نظم بخشیدن و پیراستن اندیشه های نویسنده به وجود می آورد. با نوشتن می توان اندیشید و اندیشه های خود را از غربال خود انتقادی گذراند و در ویترین واژه ها گذاشت. آن گاه از بیرون، به آن چه در ذهن گذشته نگاه کرد و زشت و زیبای آن را بهتر دریافت. با نوشتن می توان یاد داد، یاد گرفت، به خاطر سپرد، حتی از یاد برد و در نهایت این که با نوشتن می توان وزن و ارزش سرمایه ها یا دل مشغولی های فکری و فرهنگی خود را بهتر شناخت. شاید به همین خاطر است که عده ای مدعیان عرصه فکر و فرهنگ، از نوشتن طفره می روند.
کتاب در جست و جوی فرهنگ و فرزانگی
نویسه پارسی
روح الله سلیمانی پور
