کتاب « خطابه ارتجاع» نوشته « آلبرت هیرشمن» توسط انتشارات شیرازه منتشر شده است.
هیرشمن انتقادات نومحافظه کارانه از امنیت اجتماعی و دیگر برنامه های رفاه اجتماعی را نقطه شروع می داند. هیرشمن با یادآوری نظریه توماس همفری مارشال در مورد توسعه شهروندی در غرب که به وسیله آن ابعاد مدنی، سیاسی و اجتماعی شهروندی به طور متوالی به دست می‌آید، لفاظی مرتجعین را با استناد به استدلال‌هایی در مورد سه اصلاحات عمده نشان می‌دهد: انقلاب فرانسه، حرکت به سمت حق رای جهانی در قرن 19 و 20، و نگرانی در مورد دولت رفاه در زمان او.
آلبرت هیرشمن با شوخ طبعی جذاب و کنایه‌ای ظریف، دنیای پراکنده و خائنانه لفاظی‌های ارتجاعی را ترسیم می‌کند که در آن شخصیت‌های عمومی محافظه‌کار، متفکران و جدل‌گرایان در دویست سال گذشته علیه برنامه‌ها و اصلاحات مترقی بحث می‌کنند.
هیرشمن نمونه های خود را از سه موج متوالی تفکر واکنشی که در پاسخ به ایده های لیبرال انقلاب فرانسه و اعلامیه حقوق بشر، تا دموکراتیزه شدن و حرکت به سوی حق رای همگانی در قرن نوزدهم و دولت رفاه به وجود آمد، استخراج می کند. در قرن خودمان در هر مورد، او سه استدلال اصلی را مشخص می‌کند که همواره مورد استفاده قرار می‌گیرند: (1) تز انحراف، که به موجب آن هر اقدامی برای بهبود برخی از ویژگی‌های نظم سیاسی، اجتماعی یا اقتصادی ادعا می‌شود که دقیقا برعکس آنچه مورد نظر بود، نتیجه می‌دهد. (2) تز بیهودگی، که پیش‌بینی می‌کند تلاش‌ها برای دگرگونی اجتماعی هیچ تأثیری به همراه نخواهد داشت – به سادگی قادر به ایجاد لکه‌ای در وضعیت موجود نخواهد بود. (3) تز خطر، معتقد است که هزینه اصلاحات پیشنهادی غیرقابل قبول است زیرا دستاوردهای قبلی را به خطر می اندازد.
کتاب خطابه ارتجاع
شیرازه
آلبرت هیرشمن
