کتاب درک فیلم

Film Appreciation
کد کتاب : 48546
مترجم :
شابک : 978-6229847077
قطع : رقعی
تعداد صفحه : 289
سال انتشار شمسی : 1402
سال انتشار میلادی : 1976
نوع جلد : شومیز
سری چاپ : 12
زودترین زمان ارسال : 11 اردیبهشت

معرفی کتاب درک فیلم اثر آلن کیسبی یر

درک فیلم رهنمونی آشنا کننده برای بیننده یی است که می خواهد از عنصرهای گوناگون تشکیل دهنده یک فیلم و کلیتی که این عنصرها پدید می آورند به دریافتی هنرورانه نائل آید؛ و برای او آموزشی است در این موضوع که چگونه به فیلم نزدیک شود، و اینکه چرا نحوه این نگاه به فیلم با نحوه نزدیک شدن به قالب های بیانی دیگر، به ویژه داستان ، فرق دارد. اگر چه نویسنده صراحتا به این نکته اشاره نمی کند، پیداست که تلویحا همین را می خواهد به خواننده یادآور شود، و در بند نگرش های جامعه شناختی، روانشناختی ، فلسفی، و نظایر آن نیست، و می کوشد که به سادگی روشن کند زبان فیلم (که ابدا چیز موهومی نیست) منطق ، نحوه بیان ، خصوصیات، و کارکردی دیگر از آن خود دارد. مسئله به ظاهر بدیهی و بی نیاز از باز گویی های مکرر که گویی همواره باید گفته شود. درک فیلم در حد خود انگیزه ای است برای خواننده تا فیلم های مورد بحث را در فروغی تازه ببیند، فیلم هایی که عموما برای تماشاگران ایرانی آشناست و بارها در اینجا به نمایش در آمده و به علاوه در میان منتقدان جهان نیز مطمح بحث و نظر فراوان بوده است.
این کتاب یک راهنمای عالی است که مطالب را به خوبی جمع آوری کرده است. نوشته های آن ستون فقرات محکمی دارد. کتابی است که هر فردی که به سینما علاقه مند است باید آن را در قفسه ی کتاب خود داشته باشد.

کتاب درک فیلم

قسمت هایی از کتاب درک فیلم (لذت متن)
فیلمسازان علاوه بر انتخابی که در مورد دانه و قابلیت تفکیک رنگمایه ها در انواع فیلم خام به عمل می آورند، باید تصمیم بگیرند که فیلم خام سیاه و سفید می خواهند یا رنگی همان طور که مکررا تأکید شده، نه فیلم رنگی ذاتا از نظر هنری بهتر است و نه فیلم سیاه و سفید. هر کدام از آنها قابلیت های بیانی خودش را دارد. از میان کیفیات گوناگون رنگ ( به شرحی که می آید) فیلمساز باید به اقتضای تأثیرهایی که از لحاظ درون مایه، شخصیت، کنش، و زمینه آرایی منظور نظرش است دست به انتخاب بزند. اختلاف هایی که در ارزش (درجات مختلف شدت و ضعف یک رنگ) هست معمولا در فیلم رنگی با وضوح بیشتری احساس می شود. این خصیصه سبب می شود درون مایه فیلم بیشتر به وجهی تصویری منتقل شود تا از راه گفت و گوها یا روایتگری ( دو ابزار بیانی یی که اغلب بیش از حد وضوح دارد. در موری یل (۱۹۶۳) الن رنه از صور گوناگون تغییراتی که در ارزش رنگها ایجاد می شود استفاده می کند تا این فکر را نمایش دهد که گذشته را نمی توان بازیافت.