ابونصر محمدبن محمد فارابی از بزرگترین فیلسوفان و دانشمندان اسلامی است. او متولد نیمه قرن سوم هجری و درگذشته سال ۳۳۹ هجری قمری است. فارابی در رشته های فلسفه، منطق، جامعه شناسی، پزشکی، ریاضیات و موسیقی تخصص داشت و بیشتر آثارش در این زمینه ها و همچنین دانش نامه نویسی بود.
او پیرو مکتب نوافلاطونی بود. آخرین مکتب فلسفی یونان که فلوطین، فیلسوف یونانی در قرن سوم میلادی آن را مطرح کرد. این مکتب به بسط و گسترش مکتب افلاطون می پرداخت، مکتبی که اساسش متافیزیک و شناخت بود.
ماجد فخری در این اثر، خود را وقف بررسی آرای منطقی، سیاسی و متافیزیک و موسیقی فارابی کرده و تاثیرش بر فلاسفه بعدی را در جهان اسلام و غرب نشان داده است. فخری فارابی را مانند حلقه پیوندی میان اندیشه یونانی و حجهان اسلام دانسته است.
کتاب فارابی
