ذهن نه به گذشته نگاه می کند نه به آینده،تنها زمان حال رمز خوشبختی ما است.
ذهن آگاهی ما را به سوی زمان حال سوق می دهد و به این ترتیب، به ما کمک می کند تا از افکاری که درباره آینده یا حتی گذشته داریم، رها شویم
ذهن آگاهی به من آموخت که فضایی را به اندیشیدن اختصاص بدهم و همواره تلاش کنم که این فاصله را حفظ کنم و از دور نظاره گر افکارم باشم.
حال را دریابید، فقط زمان حال. لحظه ای بعد، همه چیز تغییر خواهد کرد؛ زاغ از روی
حصار می پرد، خورشید به بالاترین نقطه در آسمان می رسد و سایه پرچین کوتاه تر
می شود... نمی خواهم بگویم که این تغییرات، خوب هستند یا بد؛ فقط کمی بعد
همه چیز متفاوت خواهد شد. بنابراین، درست در همین لحظه باید بایستیم و هوای
سردی که بینی را می سوزاند، احساس کنیم، به کوچک ترین صداهای ممکن گوش دهیم و انعکاس بی نظیر نور خورشید روی برف ها را تحسین کنیم.
بهتر است تا وقتی که ممکن است همان جا بمانید، بدون آنکه بخواهید منتظر چیز دیگری باشید. به هیچ چیز دیگر فکر نکنید. فقط کافی است آنجا بمانید و تمام تلاشتان را بکنید تا از
موهبت های بی شمار این لحظه بهره ببرید؛ تکه های برفی که با صدایی دلنشین از
روی درختان می افتند، رنگ سفید مایل به آبی سایه پرچین و حرکات زاغ روی حصار
که سعی می کند خود را در برابر گرمای خورشید قرار دهد.
شمعدونی
کریستف آندره
ذهن آویز
