رادیو به عنوان رسانه پرکار و کم ادعا، پس از مدتی بهت و تأمل در برابر هجوم رسانه های جدید به حوزه رسانه های کشورمان، پوست اندازی را آغاز کرده است. تنوع بخشیدن به کانال ها و شبکه ها و تخصصی کردن آن ها، دسترسی فنی و تجهیزاتی آسان تر، برگزاری جشنواره های مختلف رادیویی و غیره از جمله اقداماتی است که این رسانه در برنامه خود قرار داده است و همچنین تلاش برای غنی کردن حافظه مکتوب رادیو نیز در همین راستا است.
در سال های اخیر چندین اثر درباره ماهیت رادیو و درک رادیویی، سواد رسانه ای، کارکردهای اجتماعی و فرهنگی رادیو و مهارت های رادیویی، تألیف و ترجمه و منتشر شده است و مجلات خاص رادیو هم عرضه شده است که هر یک مطالب ارزشمندی را در این به مخاطبان ارایه کرده است. کتاب «رادیو رسانه رویاپرداز» گزیدهای از مقالاتی است که در نشریات ویژه چند دوره از جشنواره های رادیو به چاپ رسیده است.
در این نوشته ها با فضای ورود رادیو به کشورمان تا شرایط رسانه ای حاضر و آینده مورد پیش بینی برای رادیو، از نگاه چند تن از اهالی رادیو آشنا می شویم. کتاب در سه بخش به رشته تحریر در آمده است و هر فصل قصد دارد رادیو و جایگاه آن را هر چه بیشتر به مخاطب بشناساند و با زبانی ساده و روان نگاهی به کارکردهای رادیو، آن را از زوایای مختلف مورد ارزیابی و نقد قرار دهد.
فصل اول کتاب با عنوان رادیو در ایران پنج مقاله مهم : هفتاد سال پیش، ناگهان ظهور رادیو، مشدی گلین خانم بانوی قصه ایرانی در رادیو، یک رادیو برای یک آبادی، یادی از پر آوازه ترین خطیب رادیو و رادیو نگاه سنتی و اقتضائات زمانه را بیان کرده است. فصل دوم با عنوان رادیو و مخاطب به این پرسش پاسخ می دهد که چرا مردم رادیو گوش می دهند و فصل پایانی ظرفیت های رادیو را از نظر صاحب نظران مورد نقد و بررسی قرار می دهد.
کتاب رادیو، رسانه رویا پرداز
سروش
یدالله گودرزی
