فدریکو توتزی از آن دست نویسندگانی است که امروزه به اهمیت و اعتبارش پی برده‌اند و نامش به همراه لوییجی پیراندلو و ایتالو ازووو در شمار نویسندگانی قرار دارد که از بنیان‌گذاران رمان مدرن در ایتالیا محسوب می‌شوند.
رمان خودخواهان از آخرین آثار توتزی است. داریو گاوینای، قهرمان رمان، گویی تداومی از حالت‌های ذهنی و روانی لئوپولدو گرادی، قهرمان رمان خاطرات یک کارمند است. شخصیت در وضعیتی از اضطراب روانی به‌سر می‌برد که در نتیجه‌ی ناتوانی او در گسترش روابطی مناسب با دیگران حاصل شده است. این عدم ارتباط و درک‌ناپذیری به رابطه‌ی عاشقانه‌ی او نیز کشیده می‌شود. اثر از لحنی دانونزو‌یی بهره می‌برد و وقایع آن در شهر رم می‌گذرد، بازگویی ماجرایی عاشقانه در فضای وهم‌انگیز و منحط شهر رم. رمان نوعی کاوش روان‌کاوانه در ذهن شخصیت‌ها است، کاوش در منطقه‌ی تاریکی که روان نام دارد...
... او یقین داشت که یک موسیقی دان است. بر آن بود هر چه زودتر پاره ای از احساسات تغییرناپذیر جوانی اش را در قالب موسیقی به روی کاغذ آورد؛ احساساتی که در نظرش زنده ترین نقاط گذشته اش محسوب می شدند؛ زمانی که خاطره یکسر از چیزهای بیهوده رها می گشت؛ و بدین ترتیب، به منزله ی نیرویی فعال و ضروری عمل می کرد. خرسند و ناآرام فورا به نزد آلبرتینا شتافت. ولی در خیابان به محض احساس کردن نشانه ای از ناراحتی عصبی اش دچار واهمه شد؛ وقتی تمامی چیزهایی که مشاهده می کرد به نظرش رنگ باخته و تقریبا رو ...
کتاب خودخواهان
افراز
فدریگو توتزی
