کسانی که خود را قربانی می دانند مرتبا بهانه می آورند. وقتی از آنها می خواهید کاری انجام دهند می گویند: «سعی می کنم اما شاید نتوانم.» یعنی از پیش برای شکست، بهانه می آورند. این افراد احساس قدرت نمی کنند و انگیزه ندارند و باعث می شوند شخصی که از آنها درخواستی کرده احساس شک و تردید و بی اعتمادی کند. این افراد برای تلاش نکردن، نرسیدن به اهداف، وقت شناس نبودن، مسئولیت پذیر نبودن و انجام ندادن کارها و وظایف مرتبا توجیه و توضیح ارائه می دهند و همیشه دلیلی برای عدم موفقیت دارند زیرا خودشان را قربانی می دانند و کوتاهی خود را نمی پذیرند. همچنین صاحب توانایی برای موفقیت نیستند و هیچ کنترلی بر روی نتایج کارهایشان ندارند. آنها در ذهن خود می پندارند قبل از انجام کارها شکست خورده هستند و برای راحتی خود پیش بینی می کنند که رسیدن به هدف و انجام وظیفه محال است.
شما ذهن شگفت انگیزی دارید، اما این ذهن یک شمشیر دو لبه است. می توانید از آن برای شاد شدن استفاده کنید و یا می توانید به شکلی رفتار کنید که شما را خشمگین سازد. هدفتان باید این باشد که از ذهنتان برای رسیدن به آرامش استفاده کنید. مهم نیست که در پیرامون شما چه می گذرد. کریشنا مورتی روحانی بزرگ هندی می گوید، «رمز و راز موفقیت من بسیار ساده است، به هیچ چیزی بیش از اندازه بها نمی دهم.»
وقتی اشخاص رفتار بد می کنند، از آن ها انتقاد نکنید. وقتی دیگران حرف منفی می زنند یا رفتاری منفی را به نمایش می گذارند، آرام بگیرید و از آن ها دور شوید. از آن ها فاصله بگیرید و بیطرفانه به آن ها نگاه کنید. با آن ها درگیر نشوید و از آن ها ناراحت نگردید.
بهترین راه داوری نکردن مهر ورزیدن به شخص مقابل است. غیر ممکن است که همزمان به کسی محبت کنید و از او انتقاد نمایید. اینگونه افکار منفی را خنثی می کنید و از انتقاد کردن از آن ها دست می کشید.
ابوعطا
ذهن آویز
