کتاب خنده ی لهجه ندار

کتاب «خنده لهجه ندار» نوشته‌ی فیروزه جزایری دوما مجموعه‌ای از خاطرات و داستان‌های کوتاه است که تجربه‌های نویسنده به‌عنوان یک ایرانی‌تبار در آمریکا و همچنین بخش‌هایی از زندگی‌اش در ایران را روایت می‌کند. این کتاب در ادامه‌ی اثر قبلی او با نام (عطر سنبل، عطر کاج) نوشته شده و در همان سبک طنز و روایت ساده پیش می‌رود.
هر فصل کتاب یک داستان مستقل دارد و موضوعات متنوعی را در بر می‌گیرد؛ از خاطرات کودکی نویسنده در آبادان گرفته تا مهاجرت او به آمریکا در هفت‌سالگی و ماجراهای زندگی روزمره در این کشور. روایت‌ها بیشتر حول خانواده، روابط اجتماعی، سفرها و تجربه‌های شخصی می‌چرخند. نویسنده از خلال این موقعیت‌ها، تفاوت‌ها و شباهت‌های دو فرهنگ ایرانی و آمریکایی را به تصویر می‌کشد.
او بخشی از کتاب را به کودکی‌اش در آبادان و ماجراهایی از بزرگ‌شدن در یک خانواده ایرانی، رسم و رسوم خانه، و روابط نزدیک خانوادگی اختصاص داده و بعد به مهاجرتشان به آمریکا در دهه‌ی ۱۹۷۰ می‌پردازد و روایت می‌کند که چطور در آن سن کم با تفاوت‌های زبانی و فرهنگی روبه‌رو شد. بسیاری از این روایت‌ها بر تفاوت‌های فرهنگی ایران و آمریکا تأکید دارند و نویسنده با زبان طنز موقعیت‌های خنده‌دار یا غیرمنتظره‌ای را توضیح می‌دهد که خودش یا خانواده‌اش در آن‌ها قرار گرفته‌اند.
یکی از محورهای مهم کتاب تجربه‌ی زندگی مهاجرانه است. نویسنده نشان می‌دهد که چگونه مهاجرت با احساس غربت، تلاش برای تطبیق با جامعه‌ی جدید و در عین حال حفظ پیوند با ریشه‌های فرهنگی همراه است. در کنار این موضوع، او به جنبه‌های مشترک انسانی مثل خنده، شوخ‌طبعی و روابط خانوادگی اشاره می‌کند که فراتر از مرزهای فرهنگی عمل می‌کنند. این اثر ساختاری غیرخطی دارد و هر بخش آن به‌صورت جداگانه قابل خواندن است. کتاب «خنده لهجه ندار» همزمان بازتابی از زندگی روزمره‌ی یک خانواده مهاجر و نگاهی طنزآمیز به تفاوت‌های فرهنگی است.