با وجود اینکه مصرف امری مختص جوامع انسانی است، اما تنها در قرن اخیر است که حقیقتا در یک مقیاس بزرگ به عنوان یکی از ویژگی های بنیادین، و نه تنها پدیده ای، جامعه ظهور کرده است. هرجا که تولید برای امرار معاش باشد، مصرف برای معاش نیز وجود خواهد داشت: تمام آنچه که تولید شده است بدون باقیمانده ی مصرف شده، و اقلامی نظیر غذا و پوشاک اساسا چیزهایی کاربردی و عادی به نظر خواهند رسید. در هر صورت، بعید به نظر می رسد که چنین جامعه ی حداقلی ای تحت چیزی به جز شرایط استثنایی به وجود آمده باشد. در کل، تولید دلالت بر چیزی بیش از امرار معاش دارد و در جوامع طبقاتی پرسش از مازادی که قرار بوده است توزیع شود، تا حدودی سوال منازعه آمیزی است و...
گل آذین
پیتر کاریگان
