«دیگران را قضاوت نکنیم!»
این عبارتی آشناست که بارها در طول زندگی شنیده‌‌ایم و احتمالا باز هم خواهیم شنید؛ اما واقعا چند درصد از ما هیچ‌وقت دیگران را قضاوت نمی‌کنیم؟
اگر واقع‌بین باشیم باید بگوییم این رقم بسیار پایین است! بله، اکثر ما نه‌تنها نمی‌توانیم هرگز دیگران را قضاوت نکنیم، بلکه دائما در حال قضاوت کردن آن‌ها هستیم! گویی قضاوت در ناخودآگاه ما وجود دارد و به بخشی از وجود ما تبدیل شده است. انسان عادی صبح که از خواب برمی‌خیزد تا شب که به خواب می‌رود، با چندین نفر در ارتباط است و در تعامل با آن‌ها ده‌ها یا شاید صدها تحلیل انجام می‌دهد و قضاوت می‌کند. احتمالا در بهترین حالت، انسان عقلایی در مورد مسائل و وقایع پیرامونش، ابتدا اطلاعات را جمع‌آوری و تحلیل می‌کند، سپس با استناد به تحلیل اطلاعاتش قضاوتی می‌کند و بعد تصمیم می‌گیرد. این قضاوت‌ها به‌طور ناخودآگاه شامل انسان‌های پیرامونمان نیز می‌شود.
کتاب درکت می کنم
نسل نواندیش
کریس بیم
