کتاب «جریانهای فرهنگی ایران معاصر» اثر دکتر رضا بیگدلو، به بررسی و تحلیل جریانهای فرهنگی در دوران معاصر، بهویژه در دوره پهلوی دوم، میپردازد. در این کتاب، بیگدلو تلاش دارد تا بهطور جامع و مستند، سیر تحول فرهنگی ایران را از دهههای نخستین قرن بیستم تا قبل از انقلاب اسلامی بررسی کند. این کتاب، نه تنها به توصیف ساده تاریخنگاری تحولات فرهنگی میپردازد، بلکه در پی آن است که عواملی که باعث شکلگیری این جریانها شدند را تحلیل کند و نشان دهد که چطور این جریانها بر روندهای اجتماعی و سیاسی کشور اثر گذاشتهاند. بیگدلو در این اثر بهطور خاص تمرکز خود را بر دهههای 1340 تا 1357، یعنی دوره سلطنت محمدرضا پهلوی، قرار داده است. این دوره زمانی بهویژه از لحاظ تحولات فرهنگی و اجتماعی برای ایران حائز اهمیت است، چراکه در این مدت ایران تحت تأثیر تغییرات جهانی و مدرنیته قرار گرفت و این تحولات در عرصههای مختلف فرهنگی، اجتماعی و سیاسی نمود پیدا کرد. بیگدلو در این کتاب به شکلگیری و تکامل جریانهای فرهنگی رسمی در این دوره نیز میپردازد. دولت پهلوی در این دوران تلاش کرد تا با برنامهریزی و حمایت از برخی نهادهای فرهنگی، تصویر خاصی از ایران مدرن و پیشرفته بسازد. در این زمینه، جریانهای فرهنگی که از حمایتهای دولتی برخوردار بودند، بهطور ویژه تحت نظارت و هدایت حکومت قرار گرفتند. در مقابل، جریانهای فرهنگی غیررسمی نیز در این دوران شکل گرفتند که بهطور مستقل از دولت عمل میکردند و بسیاری از آنها در برابر سیاستهای فرهنگی حکومت پهلوی مقاومت کردند. بیگدلو بهطور دقیق و مستند این جریانها را تحلیل کرده و نشان میدهد که چگونه این گروهها توانستند با استفاده از رسانهها، کتابها، تئاتر و سینما، چالشهای فرهنگی خود را با حکومت پهلوی مطرح کنند. دکتر رضا بیگدلو در این کتاب، با ارائه تحلیلهای دقیق و جامع، این امکان را فراهم کرده است تا خواننده به درک بهتری از پیچیدگیها و تأثیرات فرهنگ بر سیاست و جامعه در دوران معاصر ایران دست یابد.