Claus Offe's analysis of the advanced capitalist state is continually interesting. Steeped in contemporary social science and shunning Marxist clichés, such as 'sharpening contradictions' or 'formal democracy,' he develops in these essays an original view of the welfare state crisis and explores with great subtlety possible coalitions and pathways of a socialist politics.
تحلیل کلاوس اوفه از دولت سرمایه داری پیشرفته پیوسته جالب است. غرق در علوم اجتماعی معاصر و دوری جستن از کلیشه های مارکسیستی، مانند «تشدید تضادها» یا «دموکراسی رسمی»، او در این مقالات دیدگاهی بدیع از بحران دولت رفاه ایجاد می کند و با ظرافت فراوان ائتلاف های احتمالی و مسیرهای یک سیاست سوسیالیستی را بررسی می کند.
Albert O. Hirschman
Offe not only postulates his own theory of welfare state crisis, but broadens our understanding of other theories through his lucid critiques and insightful comparisons.
اوفه نه تنها نظریه خود را در مورد بحران دولت رفاه مطرح می کند، بلکه درک ما از سایر نظریه ها را از طریق نقدهای شفاف و مقایسه های روشنگرانه خود گسترش می دهد.
(Deborah A. Stone
شیرازه
