کتاب مارگریتا دلچه ویتا

داستان کتاب «مارگریتا دلچه ویتا» نوشته‌ی استفانو بنی از زاویه‌ی دید یک دختر نوجوان روایت می‌شود. شخصیت اصلی، مارگریتا، چهارده‌ساله است و در حومه‌ی شهری همراه با خانواده‌اش زندگی می‌کند. او دختری خیال‌پرداز و حساس است که بیماری قلبی دارد و بیشتر وقتش را با نوشتن، ساختن کلمات تازه و نگاه انتقادی به دنیای اطراف می‌گذراند. خانواده‌اش ترکیبی از شخصیت‌های متفاوت است؛ پدر و مادر، دو برادر، پدربزرگی فیلسوف‌مآب و یک سگ. فضای خانه قدیمی و پرهیاهوی آن‌ها نماینده‌ی نوعی زندگی ساده و سنتی است.
داستان زمانی تغییر می‌کند که خانواده‌ای جدیدبه محله‌ی آن‌ها نقل مکان می‌کند. این خانواده از نظر ظاهری مدرن، ثروتمند و پیشرفته‌اند، اما سبک زندگی‌شان پر از نشانه‌های مصرف‌گرایی و بی‌توجهی به طبیعت است. آن‌ها تلاش می‌کنند تا محیط اطراف و حتی زندگی خانواده‌ی مارگریتا را به شیوه‌ی خودشان (بهبود) دهند. این تغییرات شامل نابود کردن فضای سبز و جایگزینی آن با فناوری‌ها و روش‌های مصنوعی است.
مارگریتا برخلاف بقیه اعضای خانواده‌اش، متوجه خطرات پنهان این (پیشرفت) می‌شود. او با استفاده از تخیل، طنز و دوستی با پسری به نام آنجلو، که خودش هم درگیر مشکلات خانوادگی است، سعی می‌کند در برابر این تغییرات مقاومت کند. در روایت او لحظات واقعی زندگی با عناصر فانتزی مانند شخصیت‌های خیالی و تصاویر شاعرانه در هم می‌آمیزد. این ترکیب باعث می‌شود نگاه او به دنیای مدرن هم طنزآلود و هم تلخ باشد.
رمان درون‌مایه‌هایی از نقد اجتماعی، مسائل زیست‌محیطی، فشارهای نوجوانی و تأثیر مدرنیته بر خانواده‌ها را بررسی می‌کند. در عین حال از طنز و تخیل به‌عنوان ابزاری برای بیان این مسائل استفاده می‌شود. کتاب با تمرکز بر دنیای ذهنی مارگریتا نشان می‌دهد که نوجوانی می‌تواند با خلاقیت و نگاه انتقادی، در برابر دگرگونی‌های بزرگ اجتماعی و فرهنگی ایستادگی کند.