برتراند آرتور ویلیام راسل، یک ریاضیدان، فیلسوف، منطق‌دان و روشنفکر عمومی بریتانیایی بود. او تأثیر قابل توجهی بر ریاضیات، منطق، نظریه مجموعه ها، زبان شناسی، هوش مصنوعی، علوم شناختی، علوم رایانه و حوزه های مختلف فلسفه تحلیلی، به ویژه فلسفه ریاضیات، فلسفه زبان، معرفت شناسی و متافیزیک داشت.
او یکی از برجسته‌ترین منطق‌دانان اوایل قرن بیستم، و بنیان‌گذار فلسفه تحلیلی، همراه با سلف خود گوتلوب فرگه، دوست و همکارش G. E. Moore و شاگرد و شاگردش لودویگ ویتگنشتاین بود. راسل به همراه مور، "شورش علیه ایده آلیسم" بریتانیا را رهبری کرد.
راسل صلح طلبی بود که از ضد امپریالیسم دفاع می کرد . او گهگاه از جنگ هسته‌ای پیشگیرانه دفاع می‌کرد، قبل از اینکه فرصت انحصار اتمی از بین برود و تصمیم بگیرد که از دولت جهانی «با اشتیاق» استقبال کند. او به خاطر صلح طلبی خود در طول جنگ جهانی اول به زندان رفت. بعدها، راسل به این نتیجه رسید که جنگ علیه آلمان نازی آدولف هیتلر یک "کمتر از دو شر" ضروری است و همچنین از توتالیتاریسم استالینیستی انتقاد کرد، دخالت ایالات متحده در جنگ ویتنام را محکوم کرد و از طرفداران صریح خلع سلاح هسته ای بود.[
کتاب بلشویسم
علم
برتراند راسل
