این کتاب، با استفاده از دو منبع اساسی در زمینه زبان اوستایی و واژگان آن، نوشته شده است:
کتاب «دستور زبان اوستایی»، نوشته «ویلیامز جکسن» و «فرهنگ ایرانی باستان»، نوشته «کریستیان بارتولمه».
زبان اوستایی که این کتاب با هدف آموزش آن، همراه با خطش (دین دبیری)، تالیف شده، از زبان های کهن ایرانی در دوره باستان است و جزو خانواده زبان های هند و اروپایی به شمار می رود. این زبان، در مناطقی از شرق ایران رایج بوده و تنها اثری که از آن باقی مانده، «اوستا» کتاب دینی زرتشتیان است.
خط اوستایی که به «دین دبیری» معروف است، خطی است الفبایی که به وسیله موبدان زرتشتی در سده های سوم تا چهارم میلادی، برای نوشن کتاب های دینی ابداع شده است. کتاب حاضر، در پنج بخش، خواننده را با زبان و خط اوستایی آشنا می کند.
کتاب زبان و خط اوستایی
بهجت
سوزان گویری
