مولانا جلال الدین محمد بلخی در سال ۶۰۴ ه.ق در بلخ متولد شد و در سال ۶۷۲ ه.ق در قونیه درگذشت. او و پدرش بعد از چند سال از تولد او از بلخ به قونیه مهاجرت کردند. کمی پیش از حمله مغولان. دلیل مهاجرتشان نیز مشکلی بود که بهاولد با دستگاه سلطنتی داشت. مولانا در قونیه شیخ شهر شد و مجالس وعظ ترتیب می‌داد تا زمانی که شمس به دیدارش آمد. مس وجودش را به طلا تبدیل کرد و از او عارف شوریده‌ای ساخت که عرفان را به اوج رساند و شعر عرفانی را به قله برد.
از میان آثار مولانا می‌توان به کتاب‌های فیه ما فیه: مجموعه‌ای از تقریرات او؛ پاسخ‌های او به پرسش‌های گوناگون اخلاقی، عرفانی، شرح و تفسیر آیات و احادیث و ...، مکتوبات مولانا: نامه‌های او برای امور جاری زندگی مریدان و آشنایان، مجالس سبعه: خطابه‌ها و موعظه‌های او، دیوان اشعار: شامل شورانگیز ترین غزلیات مولانا و مثنوی معنوی اشاره کرد که مفاهیم عمیق عرفانی را در دل خود جای داده است و با کمک تمثیل و حکایت، آن را برای مخاطبانش بیان می‌کند.
محمد نجاری در کتاب کلامی بی کاف و لام و الف و میم مجموعه مقالات چهارمین همایش بین‌المللی شمس و مولانا را گردآوری کرده است. مقالاتی جذاب و تاثیرگذار که به ما کمک می‌کنند بهتر با با این شاعر عارف آشنا شویم، عرفان او را درک کنیم و کتاب‌هایش را با فهم بالایی مورد مطالعه قرار دهیم.
کتاب کلامی بی کاف و لام و الف و میم
آواهیا
محمد نجاری